بایگانی برچسب برای: خرید مواد شیمیایی

کاربردهای پلیمر در صنعت

امروزه در هریک از صنایع ، ردپایی از پلیمرها را می توان یافت. اگر می خواهید با مهم ترین کاربردهای پلیمر در صنعت آشنا شوید ، این مطلب را از دست ندهید!

کاربردهای پلیمر در صنعت لوازم خانگی

استفاده از پلیمرها در صنایع لوازم خانگی به خوبی رایج شده است. مهم ترین پلیمر پرمصرف در صنعت لوازم خانگی ، پلی پروپیلن می باشد. این ماده در ساخت یخچال ، جارو برقی ، آبمیوه گیری ، لباسشویی ، ماشین ظرفشویی ، چرخ گوشت ، هم زن برقی ، مایکروفر و‌ … به کار گرفته می شود.

کاربردهای پلیمر در صنعت

کاربردهای پلیمر در صنعت داروسازی

پلی اتیلن و پلی پروپیلن ، برای بسته بندی انواع داروها کاربرد فراوان دارد. علت را می توان بی‌اثر بودن این پلیمرها نسبت به بسیاری از مواد شیمیایی دانست.

کاربلردهای پلیمر در صنعت

همچنین تعدادی از پلیمرهای مهندسی نظیر پلی مل متاکریلات ، پلی‌کربنات و پلی‌آمید در ساخت تجهیزات بیمارستانی مانند لوازم تصویربرداری ، تجهیزات دیالیز ، لوازم اتاق عمل و … کاربرد دارند.

صنایع نساجی

در چند سال گذشته از الیاف طبیعی نظیر پنبه و پشم برای تولید نخ و پارچه بافی استفاده می شد. اما اکنون دیگر این نوع الیاف ، نیاز جمعیت را تأمین نمی کنند و پلیمرها در این صنعت نیز راه پیدا کردند.
الیاف مصنوعی ، از پلیمرهایی نظیر پلی اتیلن ترفتالات ، پلی آمیدها و … تولید می شوند. الیاف مصنوعی با داشتن ویژگی های منحصر به فرد جایگزین مناسبی برای الیاف طبیعی هستند.

کاربردهای پلیمر در صنعت

صنایع الکترونیکی

از کاربردهای پلیمر در صنعت سیم و کابل سازی ، می توان به پلی وینیل کلراید (PVC) ، پلی اتیلن ، پلی آمید و پلی استر اشاره نمود.

مزایای استفاده از پلیمرها در ساخت سیم و کابل

  • عایق الکتریسیته خوبی هستند.
  • شکل پذیری آسان

پلی‌کربنات ، اکریلو نیتریل بوتادین استایرن (ABS) ، مونومر متیل متاکریلات ، پلی بوتیلن ترفتالات (PBT) و آلیاژهای آن‌ها به طور گسترده‌ در ساخت لوازم الکترونیکی نظیر دستگاه های پرینتر ، مودم ، تلفن ، فکس و … کاربرد دارند.

صنایع کشاورزی و پلیمرها

یکی دیگر از کاربردهای پلیمر در صنعت کشاورزی می باشد. به کارگیری روش های کشاورزی نوین ، موجب گردیده تا ردپای پلیمرها در این صنعت نیز دیده شود. آبیاری قطره ای یکی از شیوه های آبیاری جدید است که به منظور جلوگیری از هدر رفت آب با توجه به خشکسالی های اخیر انجام می پذیرد.

لوله هایی از جنس پلی اتیلن ، برای این نوع از آبیاری ساخته شده و در گلخانه ها و زمین های کشاورزی کارگذاری می شوند.

کاربردهای پلیمر در صنعت

ساختمان سازی

پلیمرها روز به روز صنعت ساختمان را تغییر می‌دهند و جایگزین مواد سنتی در صنعت ساختمان سازی می‌گردند. مونومر استایرن یکی از پلیمرهایی است که به طور مستقیم در تولید یونولیت های ساختمانی استفاده می شود.

همچنین از پلی وینیل کلراید PVC در تولید انواع پنجره های دو جداره با ویژگی عایق حرارتی و عایق صوتی استفاده می شود.

از دیگر کاربردهای پلیمر در صنعت ساختمان می توان به کفپوش ها ، دیوارپوش ها ، انواع لوله های آب و فاضلاب ، پوشش های سقفی و … اشاره نمود.

صنایع بسته بندی

بزرگترین مصرف کننده پلیمرها ، صنایع بسته بندی می‌باشد. کیسه های نایلونی خرید ، نایلون های شیرینگ به عنوان روکش مواد غذایی ، نایلون های حباب دار برای بسته بندی وسایل در زمان اسباب کشی از مواد پلیمری همچون پلی اتیلن و پلی پروپیلن تولید می شوند.

مزایای استفاده از پلی اتیلن و پلی پروپیلن در تولید نایلون های بسته بندی

  • قیمت ارزان
  • قابلیت بازیافت
  • بهداشتی بودن آن
  • سهولت تولید
  • جلوگیری از قطع درختان جهت تولید پاکت های کاغذی

کاربردهای پلیمر در صنعت غذایی

بطری های پلاستیکی جایگزین مناسبی برای بطری های فلزی یا شیشه ای شده اند. استفاده از بطری‌های پلی اتیلن ترفتالات در تولید آب معدنی و سایر نوشیدنی ها بسیار موفق بوده است و این بطری ها با قیمت ارزان عرضه می گردند.

کاربردهای پلیمر در صنعت خودرو

استفاده از پلاستیک‌ها به جای قطعات فلزی، تولید قطعات خودرو را ساده تر و ارزان تر نموده است.

مزایای استفاده از پلیمرها در صنعت خودروسازی

  • برای فرآوری پلاستیک به انرژی کمتری نسبت به فلزات نیاز است.
  • کاهش وزن خودرو به دلیل دانسیته پایین تر پلاستیک نسبت به فلز
  • صرفه جویی در مصرف سوخت
  • آلایندگی کمتر خودرو
  • ایمنی بیشتر سرنشینان در هنگام تصادفات
  • تنوع در طراحی

انواع گریدهای پلی‌پروپیلن در بخش های داخلی و خارجی خودرو به کار می‌رود. همچنین پلی‌کربنات و پلی میتل متاکریلات در چراغ‌های خودرو مورد استفاده قرار می‌گیرد. از دیگر پلیمرهایی که در ساخت خودرو به کار می روند ، می توان به پلی اورتان ، پلی استال و پلی بوتیلن ترفتالات اشاره نمود.

بیشتر بخوانید : مهم ترین کاربرد پلی اورتان در صنعت

یکتا پلیمر پارسا | فروش مواد اولیه آزمایشگاهی و صنعتی

این واحد فروش مفتخر به عرضه انواع مواد شیمیایی و مواد پلیمری از بهترین برندهای داخلی و خارجی می باشد.
انواع رزین های صنعتی و هاردنر ، کلیه مواد اولیه آزمایشگاهی و مواد شیمیایی موردنیاز مشاغل خانگی با قیمت مناسب به فروش می رسد.

کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

سه ویژگی مقاومت مکانیکی ، مقاومت فشاری و مقاومت کششی بالا باید در ساختار یک پلیمر وجود داشته باشد تا بتوان از آن در صنعت ساختمان سازی بهره گرفت.
به عبارتی دیگر پلیمر باید مقاوم در برابر رطوبت ، حرارت و پایدار در برابر تنش های محیطی وارد شده به آن باشد. در متن ذیل به بررسی کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان می پردازیم و شما را با تعدادی از پلیمرهای پُرکاربرد در مبحث ساختمان سازی آشنا می نماییم.

کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

به منظور آشنایی با کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان سازی ، بهتر است با چندین مفهوم اولیه آشنا شوید:

پلیمر چیست؟

پلیمرها مولکول های بزرگی هستند که از بخش های تکراری ساده تشکیل شده اند. این نام از یک لغت یونانی به نام « پلی » به معنای « چندتا » و « مِر » که به معنی « بخش » می باشد ، مشتق شده است. به عبارتی دیگر « ماکرومولکول » مترادف با پلیمر است. پلیمر از مولکول های ساده ای به نام « مونومر » ساخته شده است.

کدام نوع پلیمرها در صنعت ساختمان استفاده می شوند؟

پلیمرها به دو گروه ترموپلاستیک (گرما نرم) و ترموست (گرما سخت) تقسیم بندی می شوند. در صنعت ساختمان سازی از پلیمرهای گرمانرم استفاده می نمایند و از گرما سخت ها در ساخت کامپوزیت بهره گرفته می شود.

بیشتر بخوانید : کامپوزیت پلیمری چیست؟

توجه : در مقاله رزین های ترموست به طور مفصل در مورد کاربرد رزین پلی استر ، رزین وینیل استر ، رزین اپوکسی و رزین فنولیک بحث گردید.

شیمی پلیمرها

امروزه پلیمرهایی شناخته شده اند که دارای ویژگی های زیر می باشند:

1- پلیمرهایی که دارای پایداری بسیار خوب در برابر گرما و اکسیدکننده می باشند ، که برای هدف های تخصصی در سفینه های فضایی کاربرد دارند.

2- پلیمرهای مهندسی ، پلیمرهایی هستند که برای جایگزین کردن با فلزها طراحی شده اند.

3- الیاف آروماتیک بسیار قوی که با فناوری بلور مایع فرآوری شده اند و در کاربردهای گوناگون از ریسمان گرفته تا کابل های مناسب وسایل حفاری چاه های نفت به کار می روند.

4- پلیمرهای مقاوم در برابر آتش که برای کاربردهای ضد شعله کارایی بسیاری دارند.

5- پلیمرهای جزء جزء شدنی و شکسته شدنی که نه تنها موجب کاهش حجم پسماندهای پلاستیک می شوند ، بلکه موجب مهار پخش داروها یا ترکیب های شیمیایی کشاورزی می شوند.

6- پلیمرهایی ک برای طیف گسترده ای از کاربردهای پزشکی ، از پیوندهای سست و جداشدنی گرفته تا اندام های مصنوعی به کار می روند.

مطلب پیشنهادی : کاربرد پلیمر در مصارف پزشکی

7 – پلیمرهای رسانا ، پلیمرهایی هستند که جریان الکتریسیته قابل سنجش با فلزها را از خود عبور می دهند.

باتوجه به فهرست ارائه شده می توان نتیجه گرفت که دنیای پلیمرها بی حد و مرز است. از نوارهای پلاستیکی فلزدار شده تا شبکه های الکترونی کامپیوتر های پیشرفته همگی از تنوع بالای به کارگیری این مواد می باشند و هر روز شاهد رونمایی از جنبه های دیگر پلیمرها در فناوری های مختلف هستیم.

معرفی پلیمرهای قابل استفاده در صنعت ساخت و ساز | کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

پلی وینیل کلراید (PVC) 

پلی وینیل کلراید (پی وی سی یا وینیل) یک پلیمر ترموپلاستیک اقتصادی و همه کاره است که به طور گسترده ای در صنعت ساختمان و ساخت و ساز استفاده می شود.
PVC سومین پلیمر مصرفی در جهان بعد از پلی اتیلن و پلی پروپیلن می باشد. این ماده جامد سفید و شکننده ای است که به صورت پودر یا گرانول موجود است. با توجه به ویژگی های متنوع آن ، پی وی سی اکنون جایگزین مصالح ساختمانی سنتی مانند چوب ، فلز ، بتن ، سرامیک و … شده است.

ویژگی های پلی وینیل کلراید

  • مقاوم در برابر سایش
  • وزن پایین
  • مقاومت مکانیکی زیاد
  • دوام و ماندگاری بالا
  • مقاومت زیاد در برابر خوردگی و پوسیدگی
  • قابلیت پردازش آسان
  • قیمت مناسب

کاربرد PVC | کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

  • تولید پروفیل درب و پنجره
  • ساخت کانال های تهویه
  • تولید لوله های آب آشامیدنی و فاضلاب
  • ساخت پنل ها و ورق های سیم برای سقف
  • عایق سیم و کابل

پلی اتیلن

پلی اتیلن از گروه پلیمرهای ترموپلاستیک سبک وزن و با دوام می باشد که استفاده های فراوانی در صنعت ساختمان سازی دارد.
پلی اتیلن از پلیمریزاسیون مونومر اتیلن (یا اتن) ساخته می شود. فرمول شیمیایی پلی اتیلن n(C2H4) می باشد.

ویژگی های پلیمر پلی اتیلن

  • مقاومت ضربه ای بالا
  • پایداری شیمیایی و حرارتی زیاد

کاربرد پلی اتیلن | کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

  • ساخت روکش های ضد آب
  • ساخت لوله های آب سرد و مخازن آب

کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

پلی استایرن (PS)

یکی دیگر از پلیمرهای ترموپلاستیک ، که در صنعت ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گیرد ، پلی استایرن (پلیمریزه از منومر استایرن )می باشد. ساخت آن در تعداد زیادی از کالاهای آماده آسان است زیرا این یک مایع چسبناک بالاتر از دمای انتقال شیشه (Tg) است که می توان به راحتی قالب آن را تهیه کرد.

بسیاری از مشتقات استایرن در مقیاس آزمایشگاهی سنتز شده و مورد استفاده قرار می گیرند.

ویژگی های پلی استایرن

  • مقاومت ضربه ای بالا
  • جذب آب پایین
  • قیمت مناسب
  • عایق الکتریکی بسیار خوب
  • مقاومت در برابر مواد شیمیایی (اسیدها و بازها)

کاربرد پلی استایرن | کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

  • ساخت فیلم و ورق
  • فرآوده های قالب گیری
  • عایق های حرارتی
  • بلوک های پُرکننده

EPS چیست؟

یکی از محصولات پتروشیمی پُرکاربرد ، پلی‌استایرن انبساطی (EPS) می باشد که مهم ترین ویژگی آن افزایش حجم (انبساط) در معرض حرارت است.
تولیدکنندگان می‌توانند دانه‌های EPS را در قالب‌هایی به شکل‌های مختلف بسط داده و حجمی به همان شکل به دست آورند.
این محصول در ایران با نام « پلاستوفوم، یونولیت یا آکاسیف » شناخته می‌شود.
از خواص این نوع پلی استایرن عدم تولید گاز سمی در زمان اشتعال و نیز خاصیت خودخاموش شونده می باشد.

کاربرد پلیمر در ساختمان

پلی پروپیلن (PP)

پلی پروپیلن یک ترموپلاستیک سخت و کریستالی است که از پلیمریزاسیون مونومر پروپن (یا پروپیلن) تولید می شود. فرمول شیمیایی پلی پروپیلن (C3H6) n است و یک رزین هیدروکربن خطی است.

ویژگی های PP

  • مقاومت حرارتی بالا
  • مقاومت کششی خوب
  • سختی بالا
  • پایدار در برابر مواد شیمیایی
  • وزن کم
  • خواص دی الکتریک مناسب

کاربرد پلی پروپیلن | کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

  • ساخت لوله
  • تولید ورق و فیلم

نکته : PP در مقایسه با پلی اتیلن و پلی استایرن خواص مکانیکی بهتری دارد اما از PVC و آکریلیک ضعیف‌تر است.

کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

پلی آمیدها

پلی آمید پلیمری ترموپلاستیک است که شامل گروههای آمیدی تکرار شونده (R ― CO ― NH ― R ′) به عنوان قطعات جدایی ناپذیر از زنجیره اصلی پلیمر است. 

پلی آمیدهای با وزن مولکولی بالا معمولاً به عنوان نایلون شناخته می شوند. پلی آمیدها پلیمرهای بلوری هستند که به طور معمول از طریق چگالش یک دی اسید و یک دی آمین تولید می شوند. 

ویژگی های پلی آمیدها

  • مقاوم در برابر خزش
  • پایداری حرارتی مناسب
  • مقاومت مکانیکی خوب
  • مقاوم در برابر سایش
  • ضریب اصطکاک پایین

کاربرد پلی آمیدها | کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان 

  • ساخت پیچ و مهره
  • روکش سیم و کابل
  • بست پنجره ها

آکریلیک 

دسته ای دیگر از پلیمرهای ترموپلاستیک ، اکریلیک ها هستند که معمولاً به صورت امولسیون عرضه می شوند. امولسیون های پلیمری اکریلیک پلیمرهای مبتنی بر آب هستند که می توانند از متیل متاکریلات ، بوتیل اکریلات ، 2-اتیل هگزیل اکریلات ، اسید اکریلیک ، متیل آکریلات و غیره تولید شوند.

ویژگی های آکریلیک

  • مقاومت حرارتی خوب
  • جذب پایین رطوبت
  • مقاومت شیمیایی بالا
  • شکل پذیری خوب
  • ضریب انبساط بسیار بالا

کاربردهای آکریلیک | کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

  • ساخت پوشش ها
  • نورگیرها

آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS)

ABS (اکریلونیتریل بوتادین استایرن) یک ماده ترموپلاستیک آمورف است که دارای ویژگی های منحصر به فردی برای استفاده در ساختمان سازی می باشد.

ویزگی های ABS

  • مقاومت در برابر ضربه
  • قالب گیری آسان
  • مقاومت کششی بسیار بالا
  • پایدار در برابر خزش
  • مقاومت حرارتی بالا
  • جذب رطوبت پایین

کاربردهای ABS | کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

  • ساخت درب های کشویی
  • قاب های پنجره
  • سیم و کابل
  • صفحات

کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان

توجه : به منظور افزایش دوام و استحکام به این پلاستیک ، الیاف شیشه اضافه می کنند.

یکتا پلیمر پارسا | فروش انواع مواد پلیمری و شیمیایی

مشاوره و فروش انواع مواد شیمیایی و پلیمری صنعتی ، آزمایشگاهی ، آرایشی – بهداشتی ، انواع حلال های شیمیایی ، رزین های پلیمری ، هاردنر و غیره از معتبرترین برندهای خارجی و داخلی صورت می پذیرد.

یکتا پلیمر پارسا با از بین بردن واسطه ها و در اختیار گذاشتن محصولات به صورت کلی و جزئی با بهترین کیفیت و مناسب ترین قیمت ها ، نهایت تلاش خود را در جلب رضایت خریداران محترم به کار می برد. رضایت مشتریان عزیزمان از مهم ترین رموز موفقیت این مجموعه می باشد.

پلیمریزاسیون

ماکرومولکولی (مولکول های درشت) که ساختار آن به مونومر یا مونومرهایی که در تهیه آن به کار می رود بستگی دارد ، پلیمر نامیده می شود. در صورتی که شمار کمی از مونومرها با یکدیگر پیوند برقرار نمایند ، پلیمری با وزن مولکولی کم حاصل می شود که به نام الیگومر می باشد.
به واکنش شیمیایی که باعث برقراری پیوند میان مونومرها می گردد ، فرآیند پلیمریزاسیون (پلیمر شدن یا بسپارش) می گویند.

فرآیند پلیمریزاسیون (Polymerization)

در عمل پلیمریزاسیون ، گروه های پایانی از واحدهای ساختاری تشکیل شده اند که زنجیرهای پلیمری به آن خاتمه می یابد. همچنین در تمامی پلیمرهای مصنوعی ، یک واحد شیمیایی معین چندین مرتبه تکرار خواهد شد ، که به هنگام نمایش در داخل کروشه قرار می گیرد. مانند:

درجه پلیمری شدن (DP) اصطلاح دیگری است که مربوط به شمار کل بخش های ساختاری پلیمر ، یعنی طول زنجیر و وزن مولکولی آن می باشد.

پلیمریزاسیون

پلیمرهای ترموپلاستیک به چه نوع پلیمرهایی اطلاق می گردد؟

در صورتی که پلیمر در برخی از حلال های شیمیایی محلول باشد و در بیشتر موارد ذوب شود و سیال گردد ، ترموپلاستیک نامیده می شود. چنین پلیمرهایی مشبک نیستند ، یعنی خطی یا شاخه ای نمی باشند.

پلیمرهای ترموست چه نوع پلیمرهایی هستند؟

ترموست یا گرما سخت به پلیمرهایی گفته می‌ شود که در اثر گرما ذوب نمی‌شوند ، بلکه در دماهای بسیار بالا به صورت برگشت ناپذیری تجزیه می‌شوند. این رزین ها معمولاً در حالت مایع هستند و در ترکیب با هاردنر یا خشک‌ کن واکنشی غیر قابل ‌برگشت انجام داده و سخت می‌ شوند. از انواع این رزین‌ ها می‌ توان به رزین پلی ‌استر ، وینیل استر ، رزین اپوکسی ، رزین فنولیک و… اشاره نمود.

نکته : ترموست یا ترموپلاستیک بودن از ویژگی های فیزیکی یک پلیمر می باشد.

فرآیندهای پلیمری شدن ( پلیمریزاسیون )

  • واکنش پلیمریزاسیون مرحله ای
  • واکنش پلیمریزاسیون زنجیری

تفاوت واکنش های پلیمری شدن (پلیمریزاسیون) مرحله ای و زنجیری

واکنش مرحله ای :

1- درجه پلیمر شدن یا DP ، کم تا متوسط است.
2- مونومر به سرعت مصرف می گردد ، در حالیکه وزن مولکولی به آهستگی افزایش می یابد.
3- واکنش نیاز به آغازگر ندارد. به عبارتی دیگر واکنش با یک گونه مکانیزم در همه مراحل پیش می رود.
4- مرحله پایانی وجود ندارد ، زیرا گروه های پایانی هنوز واکنش پذیر هستند.
5- سرعت پلیمریزاسیون با مصرف گروه های عاملی ، به طور ثابت کاهش می یابد.

واکنش زنجیری :

1- درجه پلیمر شدن بزرگ است .
2- مونومر به آهستگی مصرف می شود ، درحالیکه وزن مولکولی به سرعت افزایش می یابد.
3- مکانیزم های مراحل آغاز و انتشار تفاوت دارد.
4- سرعت پلیمریزاسیون با فرآوری واحدهای آغازگر افزایش یافته و سپس ثابت باقی مانده تا اینکه مونومر به پایان رسد.

پلیمریزاسیون

پلیمرهای صنعتی حاصل از فرآیند پلیمریزاسیون چیستند؟

پلیمرهای صنعتی که با انجام عمل پلیمریزاسیون در شرایط مختلف به دست می آیند ، به سه نوع اصلی دسته بندی می شوند که عبارتند از :

  • پلاستیک ها
  • الیاف
  • لاستیک ها (الاستومرها)
  • پوشش ها
  • چسب ها

تفاوت این چند گروه در ویژگی های مکانیکی آن ها می باشد که به آن سختی (Modulus) می گویند. بالاترین سختی مربوط به الیاف می باشد و پایین ترین میزان سختی مربوط به لاستیک ها است.
استفاده از پلیمرهای صنعتی که جایگزین مناسبی برای فلزات می باشد ، به سرعت در جهان گسترش پیدا نموده و مصرف این پلیمرها بیش از 150 تُن در سال است. در جدول زیر ، میزان مصرف هرگروه را مشاهده می نمایید:

پلاستیک

الیاف

لاستیک

پوشش ها و چسب ها

56%

18%

11%

15%

پلاستیک ها

از مهم ترین پلیمرهای ترموپلاستیک می توان به پلی اتیلن ، پلی پروپیلن ، پلی وینیل کلراید و پلی استایرن اشاره نمود. پلاستیک ها می توانند شفاف ، سخت و محکم باشند. این ویژگی ها به ساختار مولکولی و نیروی چسبندگی مولکول ها بستگی دارد. پلاستیک ها را می توان رقیب سرسخت فلزها ، سرامیک و شیشه دانست و علت آنست که این نوع مواد پلیمری ، دارای وزن کمتری می باشند و در برابر خوردگی پایداری بیشتری دارند.

پلیمریزاسیون

کاربرد تعدادی از پلاستیک های معروف که از لحاظ تجاری بسیار با اهمیت می باشند ، در جدول زیر به خوبی نمایش داده شده است:

گونه پلاستیک

نام اختصاری

کاربرد

پلی اتیلن سبک

LDPE

پوشش ها ، بطری های نرمش پذیر ، اسباب بازی ها ، ظروف خانگی ، بسته بندی فیلم

پلی اتیلن سنگین

HDPE

لوله ها و صفحات ، عایق سایزی سیم و کابل ، بطری ها

پلی استایرن

PS

اسباب بازی ها ، لوازم آشپزخانه ، عایق سازی (از نوع اسفنجی) ، بسته بندی

پلی وینیل کلراید

PVC

کف سازی ، عایق سازی ، ساختمان ، لوله های نرمش ناپذیر

پلی پروپیلن

PP

قطعات خودرو ، لوازم آشپرخانه ، پرده سازی ، طناب

مطلب پیشنهادی : کاربرد پلیمر های مصنوعی در پزشکی

الیاف

قابلیت های منحصر به فرد این نوع از پلیمرهای صنعتی همچون توانایی عالی برای کشیده شدن ، پایداری مناسب در برابر گرما ، پیچ و تاب خوردن و سختی بالا ، رنگ پذیری و … سبب شده تا با توجه به نیاز بازار، به میزان زیادی تولید و مصرف گردد.
پلی استر ، ریون استات ، نایلون ، اکریلیک از جمله مهم ترین الیاف مصنوعی به شمار می روند که از فرآیند پلیمریزاسیون به دست می آیند.

پلیمریزاسیون

لاستیک ها

لاستیک یا الاستومرها پلیمرهایی هستند که ساختار مشبکی دارند و توانایی کشش و انقباض سریعی دارند. به عبارتی دیگر ویژگی های نرمش پذیر (پایداری کم در برابر فشار) آن ها استفاده از از این نوع پلیمرها را در صنایع مختلف متداول نموده است. مهم ترین الاستومرها ، استایرن بوتا دی اِن ، پلی بوتا دی اِن ، پلی اورتان ، اتیلن – پروپیلن و بوتیل می باشند.

پلیمریزاسیون

بیشتر بخوانید : کاربرد پلی اورتان در صنعت

آغازگرهای رادیکال آزاد

استایرن ، متیل متاکریلات و برخی سیکلو آلکن ها از جمله مونومرهایی هستند که در اثر گرما دادن و بدون افزایش هرگونه آغازگر رادیکال آزاد ، دستخوش پلیمری شدن ( پلیمریزاسیون ) می شوند اما بیشتر مونومرها نیازمند مقداری آغازگر هستند. آغازگرهای آزاد عموماً به چهار گونه دسته بندی می شوند :

1- پراکسیدها و هیدروپراکسیدها
2- ترکیب های آزو
3- آغازگرهای ردوکس
4- فوتوآغازگرها (آغازگرهای نوری)

پراکسیدها (ROOR) و هیدروپراکسیدها (ROOH)

این نوع آغازگرها در برابر گرما ناپایدارند و در یک دمای مناسب به رادیکال های مربوطه تبدیل شده که دما و سرعت تجزیه به ساختار مولکولی بستگی دارد. بنزوئیل پراکسید ، دی استیل پراکسید معمول ترین پراکسید می باشد که بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.

ترکیب های آزو

ترکیب های آزو که به عنوان آغازگر مورد استفاده قرار می گیرند ، دارای گروه های سیانو بر روی کربن های پیوند شده به گروه آزو می باشند.

آغازگرهای ردوکس (اکسایش – احیا)

فرآوری رادیکال های آزاد با واکنش های انتقال یک الکترون به خصوص برای پلیمریزاسیون در دمای پایین ، و همچنین پلیمر شدن امولسیون یعنی مایع در مایع صورت می پذیرد.

آغازگرهای نوری

دی سولفیدها ، بنزوئین و بنزیل نمونه هایی از آغازگرهای نوری هستند. برتری که آغازگرهای نوری نسبت به آزو و پراکسیدها دارند ، اینست که از دما پیروی نمی کنند ، این در حالیست که پراکسیدها و آزو به روش نوری و گرمایی تجزیه می شوند. به کمک آغازگرهای نوری ، عمل پلیمریزاسیون در دماهای خیلی پایین نیز انجام می گیرد.

سینتیک و مکانیزم پلیمریزاسیون

آغاز پلیمریزاسیون زنجیر رادیکال آزاد شامل دو واکنش می باشد:

  • فرآوری رادیکال آغازگر
  • افزایش رادیکال آغازگر به مونومر

افزایش رادیکال مونومر به مولکول مونومر دیگر و سپس افزایش الیگومر و پلیمر رادیکالی به مونومر در دسترس ، منجر به واکنش های فرآیند پلیمر شدن ( پلیمریزاسیون ) زنجیری می شود.

دو راه اصلی که براساس آن مرحله پایان می تواند در پلیمریزاسیون رادیکال آزاد رخ دهد ، عبارتست از:
1- جفت شدن رادیکال (ترکیب شدن)
2- تسهیم نامتناسب (Disproportionation) (دربرگیرنده جابجایی یک اتم از یک بخش پایانی زنجیر به بخش پایانی دیگر می باشد. این اتم معمولاً هیدرژن است)

تفاوت فرآیند ترکیب شدن با تسهیم نامتناسب

فرآیند ترکیب شدن منجر به باقی ماندن آغازگر در دو بخش پایانی زنجیر پلیمری می شود ، در حالی که تسهیم نامتناسب منجر به باقی ماندن آغازگر در یک انتها می گردد.

اینکه تا چه اندازه گام پایان ، توسط «جفت شدن» یا به وسیله « تسهیم نامنتاسب » انجام پذیرد ، به ساختار مونومر (ساختار رادیکال پایانی زنجیر) بستگی دارد. به طور مثال ، رادیکال های پلی استایرن در دمای پایین دستخوش جفت شدن می شوند و رادیکال های پلی متیل متاکریلات دستخوش تسهیم نامتناسب می گردند که در تصاویر زیر مشخص است :

جفت شدن

 

تسهیم نامتناسب

فروش انواع محصولات شیمیایی و آزمایشگاهی | یکتا پلیمر پارسا

یکتا پلیمر پارسا با سابقه ای بالغ بر چندین دهه حضور فعال در عرصه فروش مواد شیمیایی و در رقابت با شرکت های بزرگ ، با کسب رضایت مندی مشتریان خود و تأمین نیاز و خواسته ی آن ها با عرضه بهترین محصولات داخلی و خارجی (مواد پلیمری ، انواع رزین ها و … ) آماده خدمت رسانی می باشد.

ماده سفید کننده

سفید کننده ها نوعی از مواد شیمیایی با فرمولاسیون خاص هستند که در مقیاس خانگی یا صنعتی استفاده می گردند. این مواد عموماً در صنایع نساجی و کاغذ سازی به شکل گسترده مورد استفاده می گیرند. جالب است بدانید این ترکیبات علاوه بر خاصیت سفیدکنندگی ، قابلیت ضدعفونی کنندگی را نیز دارا می باشند. به همین دلیل در صنایع غذایی ، صنایع بهداشتی و پزشکی نیز دارای کاربرد می باشند.
در متن ذیل انواع مختلف ماده سفید کننده را معرفی نموده و به بررسی هریک از این مواد و کاربردهایشان می پردازیم.

انواع ماده سفید کننده

آب اکسیژنه

هیدروژن پراکسید H2O2 (نام علمی آب اکسیژنه) ، ساده ترین نوع پراکسید است که یک اکسیدکننده قوی به شمار می رود. این ماده به عنوان سفیدکننده و ضدعفونی کننده کاربرد دارد. آبی رنگ است و ویسکوزیته آن از آب بیشتر است.
آب اکسیژنه به راحتی در آب حل شده و در اثر واکنش با مواد آلی ، به آب و اکسیژن تجزیه می شود.
خواص منحصر به فرد این اکسید کننده موجب گردیده است تا به طور گسترده در صنعت و پزشکی مورد استفاده قرار گیرد.

ماده سفید کننده

خصوصیات شیمیایی آب اکسیژنه به عنوان ماده سفید کننده

پراکسید هیدروژن ناپایدار است و در حضور کاتالیزور به آرامی تجزیه می شود.
آب اکسیژنه در اثر گرما یا نور خورشید و قبل از رسیدن به نقطه جوش تجزیه می گردد و این عمل تجزیه در محیط بازی سریعتر و در محیط اسیدی کندتر از محیط خنثی صورت می گیرد. لذا باید آن را در محیطی خنک و ظروف تاریک نگهداری کرد. از آنجایی که این ماده در تماس با هوا یا آب به سادگی و با سرعت زیاد تجزیه می شود ، بنابراین از مواد شیمیایی حاوی کلر ایمن تر به حساب می آید.

آب اکسیژنه در صورت تجزیه، رادیکال های OH- ایجاد نموده که خاصیت شدید اکسیدکنندگی دارند. این رادیکال ها قابلیت اکسیدکنندگی بسیاری از مواد آلی و معدنی را دارند. تسریع در تجزیه آب اکسیژنه می تواند با افزودن موادی همچون فلزات و قلیاها صورت پذیرد.

کاربرد آب اکسیژنه در صنایع غذایی

از این ماده برای ضدعفونی کردن سطوح فنی تجهیزاتی استفاده می نمایند که در تماس مستقیم با مواد غذایی هستند. همچنین برای میکروب زدایی بسته بندی ها در کارخانجات لبنی کاربرد دارد.

کاربرد آب اکسیژنه در پزشکی

برای جلوگیری از عفونت در زخم ها و بریدگی های سطحی قابل استفاده است. همچنین گندزدایی محیط های بیمارستانی را می توان به کمک هیدروژن پر اکسید انجام داد. (این ماده می تواند مخمرها ، قارچ ها ، باکتری ها ، کپک ها و ویروس ها را نابود نماید.)

توجه : این ترکیب در غلظت های بالا در تماس با پوست می تواند منجر به ایجاد تاول ، زخم و یا سوزش شود.

کاربرد آب اکسیژنه در صنایع نساجی

ماده سفید کننده ای که به صورت گسترده جهت سفیدگری الیاف سلولزی طبیعی (پنبه ، کتان ، کنف و …) و الیاف پروتئینی (چشم ، ابریشم و … ) مورد استفاده قرار می گیرد ، آب اکسیژنه می باشد. آب اکسیژنه تأثیر اندکی در سفیدگری الیاف مصنوعی دارد.
سفیدگری با آب اکسیژنه باید تحت شرایط قلیایی انجام پذیرد. در صورت نیاز ، از مواد سفید کننده نوری یا اپتیکال برایتنر بعد از سفیدگری با پراکسیدها استفاده می گردد.

همچنین به عنوان یک عامل سفید کننده در تولید خمیر کاغذ کاربرد بسیار دارد.

اکسیژن فعال

در اغلب ترکیبات آلی و غیر آلی که حاوی اکسیژن می باشند مانند آب ، الکل ها ، اکسیدهای فلزی ، کربنات ها و … ، اتصال اتم اکسیژن با اتم های دیگر برقرار است لذا اتم اکسیژن به سهولت نمی تواند آزاد شود. ولی در پراکسیدها که دارای گروه O-O هستند ، دو اتم اکسیژن به طور مستقیم به یکدیگر متصل شده اند ، بنابراین پیوند اکسیژن با اکسیژن می تواند شکسته شود و یک اتم را به عنوان اکسیژن فعال آزاد نماید. لازم به ذکر است این ماده یک سفیدکننده بدون کلر به حساب می آید.

هیپوکلریت ها

ماده شیمیایی سدیم هیپوکلریت (NaClO) به عنوان سفید کننده و با نام تجاری آب ژاول عرضه می گردد. از جمله ویژگی های مثبت آب ژاول می توان به خاصيت ضدعفوني کنندگی آن اشاره نمود ، زيرا يک سفيدکننده کلردار است. این ماده زردرنگ ، شفاف و بوی تندی دارد.

خصوصیات شیمیایی هیپوکلریت سدیم به عنوان ماده سفید کننده

محلول هيپوکلريت سديم همچون آب اکسیژنه ناپايدار است و در مجاورت نور و گرما تجزيه گشته و اکسيژن آزاد می نماید ، بنابراین بايد آن را در ظروف تیره ، مات و  به دور از گرما نگهداری نمود.

کاربرد هیپوکلریت در پزشکی و موارد بهداشتی

به علت خاصیت ضدعفونی کنندگی محلول هيپوکلريت (نابود کردن میکروب ها ، قارچ ها ، باکتری ها و ویروس ها) دارای مصارف خانگی یا صنعتی می باشد. در مخازن آب ، فاضلاب ، آزمایشگاه ها و یا اهداف خانگی از قبیل ضدعفونی کردن سطوح ، سرویس بهداشتی ، حمام ، آشپرخانه و غیره قابل استفاده می باشد.

ماده سفید کننده

کاربرد هیپوکلریت در نساجی

در یک دوره زمانی از هیپوکلریت ها به شکلی گسترده به عنوان ماده سفید کننده برای الیاف سلولزی استفاده می گردید. قبل از انجام عملیات سفیدگری با هیپوکلریت ها ، می بایست الیاف تحت شرایط قلیایی به منظور جداسازی کلیه چربی ها و ناخالصی ها شستشو داده شوند. ایرادی که در استفاده از هیپوکلریت ها وجود دارد ، زردی کالا پس از مدتی است که کاملاً مشهود است. از این رو از این ماده کمتر استفاده می گردد.

قدرت هیپوکلریت ها را با میزان کلر فعال بیان می نمایند. این قدرت مربوط به کلری است که در واکنش با اسیدها تشکیل می شود. این درحالیست که تحت شرایط قلیایی کلر بدین صورت آزاد نمی گردد.

ماده سفید کننده

کلریت سدیم به عنوان ماده سفید کننده

عمده ترین کاربرد این ماده برای استفاده در صنایع مرتبط با تولید کاغذ یا نساجی می باشد. این ترکیب با فرمول شیمیایی NaClO2 به عنوان یک ماده سفید کننده مورد استفاده قرار می گیرد و تنها ترکیبی است که در شرایط اسیدی برای سفیدگری به کار می رود. این ماده در فرآیند سفیدگری پارچه کتانی و برخی الیاف های مصنوعی (مثل اکریلیک ها) مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده شیمیایی نباید روی الیاف پروتئینی یا پلی اورتان به کار گرفته شود.

پراستیک اسید 

پراستیک اسید، عامل اکسیدکننده بالقوه ای متشکل از هیدروژن پراکساید و استیک اسید است که به سادگی در آب حل شده و به فرآورده هایی نظیر آب، استیک اسید و اکسیژن تجزیه می‌ گردد. مایعی بی رنگ است و بوی تند سرکه دارد. خاصیت ضدعفونی کنندگی آن از هیدروژن پراکسید بیشتر است.

کاربرد پراستیک اسید در صنایع نساجی به عنوان ماده سفید کننده

این ترکیب با فرمول شیمیایی CH3COOOH و وزن مولکولی 76 به عنوان یک ماده سفید کننده در صنعت نساجی مورد مصرف قرار می گیرد. پر استیک اسید به عنوان ماده سفید کننده الیاف سلولزی بازیافتی و پلی آمید قابل استفاده است.

از دیگر کاربردهای آن می توان به موارد زیر اشاره نمود:

در صنعت حمل و نقل مواد غذایی، به عنوان بهداشتی کننده سطوح در تماس با مواد غذایی و به عنوان ضدعفونی کننده برای میوه ها، سبزیجات، گوشت و تخم مرغ می باشد. همچنین به عنوان ماده ضدعفونی کننده آب نهر نیز از آن استفاده شده که مانع از تشکیل لجن می گردد.

این ماده در دمای معمولی پایدار است . با توجه به اشتعال زا بودن این ترکیب ، می بایست دقت نمود تا همگام نگهداری با مواد قابل اشتعال در تماس نباشد.

یکتا پلیمر پارسا

کلیه مواد شیمیایی ، مواد پلیمری و انواع حلال شیمیایی عرضه شده توسط این مجموعه ؛ با توجه به اصل استفاده از مواد مرغوب در تولید محصولات صنعتی ، بهداشتی و یا آزمایشگاهی ، از بهترین برندهای خارجی و داخلی خریداری گردیده و در اختیار مشتریان ارجمند قرار داده می شود.
یکتا پلیمر پارسا با هدف خدمات رسانی با بالاترین کیفیت و رعایت اصول مشتری مداری ، با گردآوری متخصصان این حوزه ، با ارائه مشاوره رایگان ، ماده شیمیایی موردنیاز صنایع را تأمین می نماید.

ساخت کامپوزیت

افزایش روز افزون استفاده از قطعات کامپوزیتی در اغلب صنایع موجب گردیده است تا این علم نوین روز به روز پیشرفته تر شود و دارای کاربردهای گسترده تری گردد.
ساخت کامپوزیت ها یا به عبارتی ساخت قطعات کامپوزیتی گرما سخت از طریق فرآیندهای مختلفی صورت می پذیرد که در مطلب ذیل به بررسی آن ها می پردازیم :

ساخت کامپوزیت ها

ساخت قطعات کامپوزیتی با کیفیت و بدون نقص ، هدف نهایی فرآیند تولید می باشد. نایکنواختی ، شکستگی یا وجود حباب از جمله عیوبی است که نباید در قطعه تولید شده ایجاد گردد.
پارامترهای فرآیندی باید حتماً به دقت بررسی و تنظیم شوند تا از بوجود آمدن این موارد ممانعت به عمل آید.

بدنه خودرو از قطعات کامپوزیتی تقویت شده با الیاف کربن

ساخت کامپوزیت

فرآیند ساخت قطعات کامپوزیتی

مراحل ساخت قطعه کامپوزیتی به شرح زیر می باشد :

  • لایه گذاری
  • شکل دهی
  • پخت
  • پخت فاینال (نهایی)
  • سرمایش

لازم به ذکر است که در هنگام ساخت قطعه کامپوزیتی ، نمی توان این مراحل را از یکدیگر تفکیک شده دانست ، زیرا زمانی که عامل پخت افزوده می گردد و مرحله پخت رزین در حال انجام است  ، مراحل لایه گذاری و شکل دهی نیز به اجرا در آمده اند ولی به علت طولانی بودن پیشرفت واکنش ، این مراحل از نظر زمانی محدود هستند و می توان گفت بخش اعظم واکنش پخت بعد از لایه گذاری انجام می پذیرد.

همچنین در برخی فرآیندهای ساخت کامپوزیت ها ، ممکن است هریک از مرحله ها خود در چند زیر مرحله انجام شوند و یا برخی مرحله ها با مراحل دیگر در آمیخته شده و به صورت همزمان صورت پذیرد. به طور مثال مرحله لایه گذاری و شکل دهی در یک زمان انجام گیرد ، به همین علت آغاز و پایان هر مرحله به تعریف آن وابسته می باشد.

ساخت کامپوزیت

پارامترهای مهم در فرآیند ساخت کامپوزیت ها

  • دما
  • فشار
  • زمان

در هر یک از مراحل فوق الذکر ، این امکان وجود دارد که دما یا فشار با سرعت ثابتی افزایش یا کاهش پیدا نمایند یا در بازه زمانی مشخصی ثابت نگه داشته شود.

چگونه با تنظیم پارامترهای فشار ، دما و زمان از ایجاد حباب در ساخت قطعه کامپوزیتی جلوگیری می شود؟

برای رسیدن به این منظور باید دما کاهش یابد تا حجم حباب های ایجاد شده کمتر شود ، اما از آنجایی که واکنش پخت در دماهای بالا صورت می پذیرد ، برای کاستن حجم حباب ها در لایه ها در زمان پخت قطعه ، باید یک فشار خارجی بر قطعه کامپوزیتی اعمال گردد. این فشار دو مزیت دارد:

1- علاوه بر حذف حباب ها و شکاف های موجود بین الیاف تقویت کننده و رزین ، میزان تقویت کننده در اثر خروج رزین اضافی افزایش می یابد.
2- لایه هایی یکپارچه از کامپوزیت با توزیع یکنواخت الیاف تقویت کننده ایجاد می گردد.

نتیجه : دمای بالای پخت موجب کاهش ویسکوزیته رزین گشته ، به همین دلیل امکان خروج حباب را در اثر جریان رزین اضافی تحت فشار فراهم آورده پس حباب سازی در بین قطعات کامپوزیتی به حداقل ممکن خواهد رسید.

توجه به المان های زیر در هنگام ساخت کامپوزیت ضروری است!

  • سرعت پخت مناسب
  • جلوگیری از افزایش بیش از حد دما
  • کنترل توزیع تقویت کننده
  • جلوگیری از تغییر جهت الیاف
  • کاهش تنش های پسماند
  • کاهش کسر حجمی حباب

بررسی مراحل ساخت کامپوزیت ها

مرحله لایه گذاری

برای رسیدن به ویژگی های منحصر به فرد مکانیکی قطعات کامپوزیتی ، در طراحی آن ها باید الیاف تقویت کننده نظیر الیاف شیشه ، الیاف کربن ، الیاف کولار و … در جهات مشخصی قرار داده شوند. عملیات لایه گذاری به صورت دستی یا خودکار انجام می پذیرد. این الیاف تقویت کننده قبل یا بعد از انتقال به قالب با رزین آغشته می گردند. عموماً دما و فشار وارد شده بر قطعه ثابت است.

بسته به نوع طراحی قطعه ، تعداد مشخصی از لایه های تقویت کننده براساس شکل و نوع موردنیاز الگو با ترتیب معینی بر روی قالب قرار داده می شوند.

واضح است که این مرحله فقط برای کامپوزیت های لایه ای قابل انجام است و در فرآیند ساخت کامپوزیت بر پایه تزریق رزین و الیاف تقویت کننده کوتاه ، مرحله لایه گذاری وجود ندارد.

الیاف تقویت کننده

ساخت کامپوزیت

مرحله شکل دهی

در این مرحله قطعه بر روی قالب به طور همزمان با لایه گذاری شکل می گیرد. فشار مورد نیاز برای فشرده سازی لایه ها در این فرآیند توسط غلتک ، اتوکلاو ، فشار هوا ، کیسه خلأ یا اعمال کشش به الیاف تأمین می گردد. نقش فشار وارد آمده بر جریان رزین ، بر روی کیفیت ظاهری ، فیزیکی و مکانیکی آن کاملاً محسوس می باشد.

مرحله پخت

رزین هایی ک در دمای محیط به صورت جامد هستند ، در این مرحله قابل ذوب می باشند. بر اثر عملیات گرمایش رزین تا یک دمای مشخص ، واکنش شیمیایی پخت آغاز می گردد. این واکنش ، گرمازا است و همین گرمای آزاد شده به افزایش سرعت پخت کمک بسیاری می نماید. در این حالت ، پیوندهای عرضی شروع به شکل گیری نموده و پیشرفت در واکنش پخت باعث افزایش سریع ویسکوزیته می شود به گونه ای که دیگر امکان جابجایی یا جریان وجود نخواهد داشت.

در انتها با واکنش میزان مشخصی از گروه های عاملی پخت ، رزین از حالت مایع به شکل ژله ای تبدیل می گردد. به این نقطه در اصطلاح ، نقطه ژل شدن می گویند. در انتهای واکنش پخت ، سرعت واکنش کاهش می یابد ، زیرا غلظت اجزای سامانه رزین کم شده است. در این حالت ، به دلیل وجود تعداد بالای پیوندهای عرضی و ایجاد یک شبکه تراکمی سه بعدی ، رزین به شکل یک جامد سخت تبدیل می گردد.

کنترل انتقال گرما

از آنجایی که در زمان واکنش پخت رزین های گرماسخت ، گرمای زیادی آزاد می شود ، احتمال تخریب رزین وجود خواهد داشت. برای جلوگیری از این کار ، لازم است که گرمای تولید شده در قطعه ، با سرعت مناسبی خارج گردد. مشکل اینجاست که رسانایی گرمایی رزین های گرماسخت ، بسیار کم است ، خصوصاً این حالت در قطعه های ضخیم تر منجر به تجمع مقدار زیادی گرما در قطعه می گردد.

در این زمان رزین در بخش های مختلف قطعه در حالات فیزیکی متفاوتی (از قبیل مایع ، لاستیکی ، جامد ژل نشده و جامد ژل شده) قرار می گیرد و باعث ایجاد تنش های پسماند می گردد. به همین منظور ، کنترل تغییرات دمایی و سرعت جذب گرما در چرخه پخت کاملاً ضروری و دارای اهمیت زیادی می باشد.

فرآیند پخت بهینه چیست؟

به فرآیندی می توان پخت بهینه را اطلاق نمود که منجر به ساخت قطعه ای با ویژگی های مکانیکی ایده آل شود و همزمان امکان پخت یکنواخت ، کامل و سریع ، فشردگی یکنواخت بین لایه ها ، خروج رزین اضافی ، حداقل شدن میزان حباب ، حذف آسیب دیدگی و تنش پسماند را فراهم نماید.

نحوه دستیابی به پخت بهینه در ساخت کامپوزیت

دستیبابی به این امر بسیار دشوار می باشد. در روش های سنتی ، با کمک روش سعی و خطا و با در نظر گرفتن دمای تخریب رزین ، یک تاریخچه دمایی مطلوب تعریف می گردد و شرایط بهینه با به حداقل رساندن مقدار این تابع تعیین می گردد.
در تکنولوژی های جدید و استفاده از شیوه های نوین ، بهینه سازی فرآیند براساس سامانه های تخصصی که بر پایه شبکه هوش مصنوعی می باشند ، صورت می پذیرد.

سینتیک پخت ساخت کامپوزیت

واکنش پخت رزین های گرما سخت به دو صورت می باشد :

پلیمریزاسیون مرحله ای

اندازه زنجیر پلیمری در طی یک پلیمریزاسیون تراکمی در اثر متصل شدن الیگومرها به یکدیگر افزایش می یابد.

پخت کدام رزین ها به شیوه پلیمریزاسیون مرحله ای می باشد؟

پلیمراسیون زنجیره ای

اندازه زنجیره پلیمری در طی یک واکنش رادیکال آزاد با افزایش مونومرها به انتهای زنجیره پلیمری افزایش می یابد.

پخت کدام رزین ها به شیوه پلیمریزاسیون مرحله ای می باشد؟

پخت فاینال (نهایی)

ممکن است برخی از رزین ها در دمای تعیین شده مرحله قبل ، به طور کامل پخت نشوند ، به همین دلیل باید پس از پایان مرحله پخت ، از پخت نهایی استفاده گردد.
این مرحله در ساخت کامپوزیت ها بدین صورت می باشد : پس از کاهش سرعت پخت رزین (در مرحله پخت) ، دمای قالب با سرعت مشخصی افزایش می یابد و سپس دوباره بر روی مقدار ثابتی تنظیم می گردد. افزایش دما سبب شده تا جنبش مولکول ها بالا رفته و درنتیجه واکنش پخت پیشرفت پیدا کند. معمولاً زمان مرحله پخت نهایی کمتر از مرحله پخت است.

مرحله سرمایش

پروسه سرمایش ، مرحله پایانی فرآیند ساخت کامپوزیت است که با سرعت ثابتی انجام می پذیرد. قطعه باید تا نقطه ای سرد شود که از عدم تغییر شکل آن در خارج از قالب مطمئن گردند. سرمایش لایه ها باعث ایجاد سفتی و سختی مطلوب در قطعه کامپوزیتی می گردد.

بررسی تقویت کننده های مختلف در مرحله پخت ساخت کامپوزیت پلیمری

باتوجه به بررسی های انجام شده بر روی رزین پلی استر ، حضور الیاف شیشه و پُر کننده تأثیر چندانی بر گرمای واکنش ندارد و تنها به میزان اندکی موجب می شود تا شروع واکنش با تأخیر همراه شود.

به دلیل رسانایی گرمایی بهتر الیاف کربن نسبت به رزین ، این الیاف تأثیر کمتری بر واکنش پخت دارند. با افزایش درصد کلسیم کربنات و رس ، سرعت پخت رزین های پلی استر افزایش می یابد.

تأثیر الیاف شیشه بر رزین های وینیل استر به مراتب شدیدتر از رزین های پلی استر است. همچنین نوع الیاف تقویت کننده تأثیر زیادی بر سرعت پخت رزین دارد.

ساخت قطعات کامپوزیتی در صنایع هوافضا

ساخت کامپوزیت

یکتا پلیمر پارسا

پروسه ساخت کامپوزیت ها با پیچیدگی های خاصی همراه است. در مطلب فوق سعی خود را بر آن داشتیم تا با خلاصه نمودن مراحل تولید یک قطعه کامپوزیتی پلیمری ، شرح مختصری از این پروسه سخت و پیچیده را بیان نماییم.

امید آن داریم تا با عرضه متریال اولیه با کیفیت (انواع رزین و الیاف تقویت کننده) از بهترین برندهای ایرانی و خارجی ، سهم کوچکی را در پیشرفت روزافزون ساخت قطعات کامپوزیتی توسط مهندسین ایرانی کسب نماییم.

« یکتا پلیمر پارسا عرضه کننده انواع مختلف مواد شیمیایی ، انواع رزین ها و هاردنر ، حلال های شیمیایی و مواد پلیمری با قیمت مناسب می باشد. »

کامپوزیت پلیمری

تعریف کامپوزیت پلیمری

کامپوزیت در لغت به معنای مرکب (چند جزئی) می باشد. کامپوزیت های پلیمری ، از پلیمر ها یا پلیمری به همراه یک ماده دیگر ساخته می شوند ، لذا دارای خواص و ویژگی های منحصر به فردی خواهند شد که کاربرد آن ها را متفاوت از پلیمرهای معمولی می سازد.

مقایسه کامپوزیت پلیمری با فلزات

استفاده از کامپوزیت ها در صنایع مختلف همچون نظامی ، خودروسازی ، لوازم خانگی ، پزشکی ، هواپیمایی ، ساختمان سازی ، الکترونیک ، نسبت به فلزات از آن رو بیشتر است که دارای ویژگی های بی نظیری می باشند. به همین دلیل بکارگیری آن ها در صنعت ، روز به روز در حال گسترش و پیشرفت می باشد. این ویژگی ها عبارتند از:

  • وزن بسیار پایین
  • قابلیت انعطاف پذیری در طراحی ها
  • مقاومت در برابر خوردگی
  • پایداری حرارتی
  • خاصیت الکتریکی مناسب

کامپوزیت ها از چند جزء ساخته شده اند؟

1- بستر پلیمری
2- تقویت کننده

انواع کامپوزیت پلیمری

1- گرما سخت
2- گرمانرم
اساس این دسته بندی بر مبنای نوع بستر پلیمری می باشد که آن ها را دارای ویژگی های متفاوتی می سازد. باید گفت که رزین های گرما سخت رایج ترین رزین ها در ساخت کامپوزیت های پلیمری هستند.

بستر پلیمری در تولید کامپوزیت ها چیست؟

بستر کامپوزیت های گرما سخت از جنس رزین گرما سخت می باشد که به منظور حفظ تغییر شکل های نامطلوب تقویت کننده به کار گرفته می شود و از آن در برابر آسیب های مکانیکی و شیمیایی ممانعت به عمل می آورد. ازآنجایی که بستر کامپوزیت به طور مستقیم با محیط خارجی در تماس است ، لذا نقش محافظت کننده از تقویت کننده بر عهده آن می باشد و باید خواص مطلوبی را دارا باشد.

انواع بسترهای کامپوزیت پلیمری

1- رزین پلی استر
2- رزین اپوکسی
3- رزین وینیل استر
4- فنولیک
5- پلی اورتان
6- سیانات استر
7- پلی ایمید

در ذیل به بررسی پُرکاربردترین نوع رزین ها در این مقوله می پردازیم و آن ها را بررسی می نماییم.

رزین پلی استر

رزین پلی استر به کار رفته در کامپوزیت های گرما سخت از نوع غیر اشباع است و دارای پیوندهای دو گانه کربن – کربن می باشد. رزین های پلی استر غیر اشباع عموماً به صورت محلول می باشند. حلال واکنش گر ماده ایست که علاوه بر کاهش ویسکوزیته رزین ، با ایجاد پیوندهای عرضی بین پیوندهای دوگانه در واکنش شرکت می نماید. این حلال ها عبارتند از : استایرن ، دی وینیل بنزن ، متیل متاکریلات ، کلرو استایرن .
رایج ترین و متداول ترین حلال استایرن می باشد. در صورتی که بخواهیم رزین دارای مقاومت گرمایی عالی گردد ، باید از مونومر وینیلی استفاده نماییم و اگر لازم باشد ، رزین دارای خاصیت جمع شدگی کمی گردد باید از مونومر اکریلیک استفاده نمود.

عملیات پخت رزین پلی استر

واکنش پخت این رزین ها با افزودن مقدار اندکی کاتالیست آغاز می گردد. از جمله کاتالیست ها می توان به متیل اتیل کتون پراکسید ، بوتیل پراکتات و بوتیل پربنزوات اشاره نمود. زمان پخت به تعداد گروه های غیر اشباع و سرعت تجزیه کاتالیست بستگی دارد. از جمله راه هایی که برای جلوگیری از پخت زودهنگام این نوع رزین می توان به کار بست، استفاده از مقدار مناسبی بازدارنده نظیر هیدروکینون می باشد.

تشکیل شبکه سه بعدی در زمان پخت رزین های پلی استر

ویژگی های رزین پلی استر در کامپوزیت پلیمری

  • ارزان
  • ویسکوزیته کم
  • مقاومت مکانیکی و الکتریکی بالا
  • پخت سریع
  • مقاومت شیمیایی مناسب در برابر اسیدها
  • جمع شدگی زیاد
  • جذب آب متوسط

رزین اپوکسی

رزین اپوکسی عموماً به صورت مایع می باشد و از مولکول های آلی که دارای چند گروه اپوکساید می باشند ، تشکیل شده است.

عملیات پخت رزین های اپوکسی

برای پخت این نوع رزین ها لازم است ، عامل پخت به آن اضافه گردد. (عامل پخت = سخت کننده)
با پیشرفت واکنش ، مولکول های اپوکسی پیوندهای عرضی تشکیل می دهند و یک شبکه سه بعدی تشکیل خواهد شد. تعدادی از سخت کننده ها عبارتند از : دی اتیلن تری آمین ، انیدرید تری ملیتیک ، دی آمینو دی فنیل سولفون.

تشکیل شبکه سه بعدی در زمان پخت رزین های اپوکسی

ویژگی های رزین اپوکسی در کامپوزیت پلیمری

  • مقاومت حرارتی بالا
  • پایداری زیاد در برابر مواد شیمیایی خصوصاً بازها
  • چقرمگی ، چسبندگی و پایداری ابعادی عالی
  • گران تر نسبت به سایر رزین ها
  • پخت طولانی
  • جمع شدگی کم

رزین وینیل استر

این رزین ها از واکنش یک اسید کربوکسیلیک غیر اشباع مثل اسید اکریلیک با رزین اپوکسی تهیه می شوند. این رزین در مونومر استایرن حل می گردد و واکنش پخت آن مانند رزین پلی استر می باشد. این نوع رزین ها دارای گروه های هیدروکسیل در طول زنجیر پلیمری خود هستند.

تشکیل شبکه سه بعدی در زمان پخت رزین های اپوکسی

ویژگی های رزین وینیل استر

  • پخت سریع
  • جمع شدگی زیاد
  • مقاومت شیمایی بالا
  • ویسکوزیته کم
  • مقاومت در برابر ضربه (بهتر از رزین پلی استر)
  • پایداری مکانیکی مناسب

تقویت کننده چیست؟

موادی که دارای مقاومت کششی بالا ، چگالی کم و قابلیت جهت گیری در راستای دلخواه را داشته باشند ، تقویت کننده نامیده می شوند. از این رو کلمه تقویت کننده را بر روی آن ها نهاده اند که وظیفه اصلی شان ، تحمل بار وارد شده به قطعه و ایجاد ویژگی های مکانیکی و فیزیکی قابل قبول در کامپوزیت می باشد. لازم به ذکر است مقاومت مکانیکی قطعه به الیاف تقویت کننده بستگی دارد.

انواع تقویت کننده

1- ذره ای مانند تالک ، میکا ، شیشه
2- لیفی مثل الیاف شیشه ، الیاف آرامید ، الیاف کربن

الیاف شیشه

شیشه دارای ساختار مولکولی به شکل یک شبکه سه بعدی می باشد که بدنه اصلی آن از سیلیس (Sio2) و برخی اکسیدهای فلزی است. برای رسیدن به ویژگی های مطلوب موردنظر ؛ مقدار و نوع این اکسیدها اهمیت ویژه ای پیدا می نماید. تعدادی از این اکسیدها عبارتند از : اکسید آلومینیوم ، کلسیم ، منیزیم ، روی ، سرب ، بور ، سدیم ، باریم ، پتاسیم ، تیتانیوم و آهن. الیاف شیشه دارای ساختار مولکولی غیربلورین (بی آرایش) هستند ، زیرا اتم ها به صورت تصادفی در کنار یکدیگر قرار می گیرند.

مزایای استفاده از الیاف شیشه

  • قیمت ارزان
  • مقاومت در برابر ضربه
  • پایداری شیمیایی بالا
  • عایق الکتریکی بسیار عالی
  • مقاومت کششی زیاد

معایب

  • مدول کمتر و چگالی بالا نسبت به الیاف کربن و آرامید

از الیاف شیشه به طور گستره در ساخت قطعات تجاری بهره می گیرند ولی با توجه به معایب فوق الذکر در ساخت قطعات با کارایی زیاد همچون قطعات هواپیما به کار گرفته نمی شوند.

الیاف کربن

حداقل 90 درص عنصر کربن با ساختار بلورین و بدون شکل ، الیاف کربن را تشکیل می دهد. این الیاف در جهت طولی شبیه به نوارهای درهم تنیده هستند که هرکدام دارای 16 تا 30 لیفچه گرافیتی صفحه ای می باشند. اتم های کربن در این صفحات گرافیتی به صورت شش گوش های منظم به یکدیگر وصل هستند.
از این الیاف در ساخت قطعات مورد نیاز در صنعت هوافضا و هواپیماسازی به دلایل ویژگی های زیر ، زیاد استفاده می گردد.

کامپوزیت پلیمری

کامپوزیت پلیمری

مزایای استفاده از الیاف کربن در کامپوزیت پلیمری

  • چگالی کم
  • پایداری حرارتی بسیار زیاد
  • رسانایی گرمایی بالا
  • پایداری ابعادی خوب

معایب

  • قیمت بسیار زیاد
  • رسانایی الکتریکی بالا
  • شکنندگی زیاد
  • مقاومت در برابر ضربه کم

کامپوزیت پلیمری

بیشتر بخوانید : نانو لوله های کربن

نانو لوله های کربن شامل لایه های نازکی از گرافیت می باشند که به صورت لایه ای استوانه ای در آمده اند. نانو لوله های کربن در مقایسه با فولاد ، دارای استحکام کششی 100 برابر بیشتر و وزنی معادل یک ششم فولاد هستند. هدایت حرارتی بسیار بالایی دارند. رسانایی الکتریکی آن ها مشابه با مس است ولی توانایی انتقال جریان های بالاتر را دارند.

نانو لوله های کربن به دو گروه نانو لوله کربن تک دیواره و چند دیواره تقسیم می شوند. این مواد معمولاً با استفاده از تخلیه قوس الکتریکی، تبخیر لیزری و یا ترسیب بخار مواد شیمیایی تولید می گردند. کاربرد نانو لوله های کربنی در تولید الیاف مرکب با رسانایی و استحکام بالا ، وسایل ذخیره ساز انرژی (مبدل) می باشد.

از نمونه های موفق الیاف مرکب ، الیاف تک دیواره پلی وینیل الکل با قطری در محدوده میکرومتر می باشد که از طریق فرآیند ترریسی تولید می گردد. این لیف سختی و استحکامی در حدود 20 برابر سیم فولادی با وزن و طول یکسان دارد. همچنین سختی این لیف چهار مرتبه بیشتر از تار عنکبوت و 17 مرتبه بیشتر از الیاف کولار (الیاف به کار رفته در جلیقه ضد گلوله) می باشد. از این رو در تجهیزات ایمنی ، پوشش های ضد انفجاری و سپرهای محافظ میادین الکترومغناطیس به کار گرفته می شوند.

کامپوزیت پلیمری

الیاف آرامید

پلی آمیدهای آروماتیک با ساختار مولکولی خطی را الیاف آرامید می نامند. کولار (Kevlar) و نومکس (Nomex) از جمله نام های تجاری می باشد که بر روی الیاف آرامید گذاشته اند
الیاف کولار دارای خواص منحصر به فرد فیزیکی و شیمیایی است که باعث گردیده بیشتر از نومکس در ساخت کامپوزیت پلیمری مورد استفاده قرار گیرد. این الیاف یک گزینه عالی برای ساخت قطعاتی هستند که باید در برابر ضربات مقاومت بالایی داشته باشند مانند جلیقه های ضد گلوله، تانک های زره دار و هواپیماهای نظامی.

کولار

کامپوزیت پلیمری

از الیاف نومکس بیشتر برای ساخت منسوجات ضدآتش استفاده می گردد که مقاومت بالایی در برابر حرارت دارند.

نومکس

کامپوزیت پلیمری

کامپوزیت پلیمری

مزایای استفاده از الیاف کولار در کامپوزیت پلیمری

وجود حلقه آروماتیک در ساختار شیمیایی الیاف کولار باعث شده تا :

  • چقرمگی بالا
  • افزایش مدول
  • پایداری حرارتی مناسب
  • مقاومت بالا در برابر مواد شیمیایی مانند اکثر اسیدها و بازها

معایب

  • تابش طولانی مدت نور خورشید بر آن موحب اُفت مقاومت مکانیکی اش می گردد.
  • رطوبت بیشتری را نسبت به الیاف شیشه و کربن جذب می نماید.

همانطور که در تصویر زیر مشاهد می کنید ، گروه های آمیدی متصل به حلقه آروماتیک درست در مقابل یکدیگر قرار دارند و پیوندهای هیدروژنی بین زنجیره ها شکل گرفته است. این حالت موجب می شود تا زنجیره های پلیمری سخت و خطی شوند. تنها راه جدا شدن زنجیره های کولار بر اثر کششی که ممکن است به آن وارد گردد، این است که کلیه این پیوندها به صورت همزمان شکسته شوند که نیازمند نیروی بسیار زیادی می باشد.

سخن پایانی | کامپوزیت پلیمری

استفاده از نانو کامپوزیت ها و به کار گیری آن ها در صنایع مختلف جزء دستاوردهای علمی اخیر می باشند که تعداد زیادی از آن ها هنوز در مراحل آزمایشگاهی هستند و نیاز به بررسی های بیشتر و تحقیق و توسعه بر روی الیاف نانو پلیمری می باشد. امید است که با طراحی کامپوزیت های جدید پلیمری ، بتوان محصولاتی با ویژگی های خارق العاده تولید نمود که نیاز پروژه های مختلف در کلیه زمینه ها را برآورده سازد.

یکتا پلیمر پارسا

یکتا پلیمر پارسا متشکل از کارشناسان ارشد در زمینه مهندسی پلیمر و مواد ، با ارائه مشاوره رایگان بهترین و با کیفیت ترین مواد پلیمری ، حلال های شیمیایی و  الیاف تقویت کننده کامپوزیت ها را براساس استانداردهاي معتبر بین المللی در اختیار مشتریان عزیز صاحب فن قرار می دهد.

حلال شیمیایی

حلال شیمیایی چیست؟

مایعاتی که قابلیت حل جامدات ، گازها و مایعات دیگر را دارند ، بدون اینکه تغییری در ماهیت ماده حل شده بوجود آورند را حلال شیمیایی گویند.

کاربرد حلال های شیمیایی در صنایع مختلف

  • صنعت نفت
  • صنایع لاستیک سازی
  • چرم مصنوعی
  • صنعت جوهرسازی
  • فلزکاری
  • در خشکشویی (شستشو و لکه گیری)
  • آفت کش ها
  • محصولات بهداشتی و آرایشی

حلال شیمیایی

انواع حلال های آلی

حلال های آلی کاربردهای وسیعی دارند و می توان گفت که پُرمصرف ترین گروه حلال ها هستند. این گروه شامل :

  • هیدروکربن ها
  • الکل ها
  • کتون ها
  • آمین ها
  • استرها
  • گلیکول ها
  • هالیدهای الکیل یا آروماتیک
  • گلیکول اترها

در مطلب ذیل تمرکز خود را بر روی گروه الکل ها گذاشته و سه عضو مهم این گروه یعنی متانول ، اتانول و ایزوپروپیل را مورد بررسی قرار خواهیم داد. متانول بیشترین کاربرد صنعتی ، اتانول و ایزوپروپیل الکل علاوه بر کاربرد صنعتی دارای کاربردهای پزشکی مهمی نیز می باشند.

متانول چیست؟

این الکل برای نخستین بار توسط بویل در سال 1669 میلادی کشف شد. این ماده از تقطیر چوب به دست آمد و اکنون یکی از پُرمصرف ترین حلال های آلی به شمار می رود. متانول را الکل چوب نیز می نامند. کلمه متانول از  لغت یونانی متی به معنی «شراب» و ایلو به معنی «چوب» گرفته شده است. سایر نام های شیمیایی آن ، الکل متیلیک یا متیل الکل نیز می باشد. متانول مایعی بی رنگ ، زلال همچون آب و با بویی ملایم با ساختار مولکولی زیر می باشد:

فرمول شیمیایی متانول

حلال شیمیایی

 

خواص متانول به عنوان حلال شیمیایی

متانول به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود می تواند واکنش های متعددی را با ترکیبات شیمیایی دهد و حاصل این فرآیند مواد شیمیایی جدیدی باشد. به طور مثال با کربونیل نمودن آن ، استیک اسید تهیه می گردد. همچنین از ترکیب متانول با کربن مونوکسید نیز اسید استیک تولید می شود. ار دیگر مواد مهمی که توسط متانول تولید می گردد ترکیب آن با کربن مونوکسید و هیدروژن است که حاصل ، اتانول می باشد.

موارد مصرف متانول

بیشترین میزان استفاده متانول در صنعت برای تولید فرم آلدئید می باشد.
اسید استیک ، متیل متاکریلات ، متیل آمین ها ، متیل هالیدها ، دی متیل ترفتالات ، متیل بوتیل اتر (MTBE) ، اُکسینل که مخلوطی از متانول – بوتیل الکل است و برای بهبود اُکتان بنزین به کار می رود ، توسط این الکل تهیه می شود.

بیشتر بخوانید : از جمله مواردی که در حال بررسی دانشمندان می باشد ، کاربرد مستقیم این نوع الکل در سوخت ها می باشد به گونه ای که می توان از آن به عنوان جانشینی برای سوخت دیزل ها یا یک ارزان کننده بنزین استفاده نمود. از دیگر موارد استفاده متانول در تولید پروتئین های تک سلولی می باشد که از آن به عنوان SCP ها یاد می کنند. SCP ها به عنوان افزودنی های غذای حیوانات کاربرد دارند.

اتانول چیست؟

از دیگر حلال های شیمیایی ، اتانول  ، اتیل الکل یا الکل اتیلیک می باشد که به عنوان حلال ، گندزا ، ضدیخ و به عنوان واسطه برای تهیه مواد شیمیایی کاربرد فراوانی دارد.
اتانول مایعی بی رنگ ، زلال ، فرار و قابل اشتعال است. خواص فیزیکی و شیمیایی آن به گروه هیدروکسیل (OH) مربوط می شود. این گروه باعث ایجاد قطبیت در مولکول می شود.
نقطه انجماد آن 114/1-  درجه سانتی گراد و نقطه جوش آن 78/32+ درجه سانتی گراد می باشد.

فرمول شیمیایی اتانول

حلال شیمیایی

روش های تولید اتیل الکل صنعتی

  • روش سنتزی از اتیلن
  • محصول جانبی عملیات صنعتی معین
  • تخمیر شکر ، نشاسته یا سلولز

کاربردهای اتیل الکل به عنوان حلال شیمیایی

اتانول یک ماده خام با اهمیت در تهیه داروها ، پلاستیک ها ، لاک ها ، پولیش ها ، پلاستی سایزرها ، عطرها ، مواد شستشو دهنده و مواد آرایشی می باشد. این الکل صنعتی دومین حلال مهم بعد از آب است که با حجم زیادی در صنعت به کار می رود.

در گذشته اتانول به عنوان ضدیخ کاربرد زیادی داشت ولی هم اکنون مونو پروپیلن گلیکول جایگزین آن شده است.

استفاده از اتانول در محصولات آرایشی بهداشتی

این ماده در لوسیون ها به عنوان یک ماده نگهدارنده برای جلوگیری از جدا شدن مواد لوسیون از یکدیگر استفاده می شود. به علاوه به عنوان ماده قابض برای پاکسازی پوست در کرم های بهداشتی و در اسپری های مو به عنوان کمک کننده به خاصیت چسبندگی مواد به کار رفته در آن ، کاربرد دارد.

استفاده از اتانول در موارد پزشکی

اتانول در از بین بردن میکرو ارگانیسم ها مانند باکتری ها ، ویروس ها و قارچ ها بسیار موثر واقع می شود ، از این رو در تولید ضدعفونی کننده های دست برای بیمارستان ها و تهیه دستمال های مرطوب کاربرد زیادی دارند. البته این را در نظر داشته باشید برای رسیدن به این مطلوب ، غلظت اتانول باید حداقل 70 درصد باشد.

از دیگر موارد استفاده اتیل الکل ، در دهان شویه ها می باشد که موجب می شود مواد تشکیل دهنده آن بهتر به پلاک دندان ها نفوذ پیدا نمایند. معمولاً دهان شویه ها حاوی 25 درصد اتانول می باشد.

حلال شیمیایی

 

استفاده از اتانول در مصارف سوختی

از اتانول در تولید بنزین نیز استفاده می شود، ترکیب سوخت اتانول دارای حرف E است که عدد کنار آن درصد اتانول موجود در ترکیب را نشان می دهد، مثلا E10 حاوی 10 درصد اتانول و 90 درصد بنزین به منظور اکسیژن رسانی سوخت و کاهش آلودگی هوا می باشد.

ایزوپروپیل الکل چیست؟

این الکل ، دومین محصول الکلی تجاری می باشد. از جمله های الکل های سبک است و به نام های پروپیل الکل ، 2-پروپانول ، دی متیل کاربینول نیز شناخته می شود. دلیل استفاده از ایزوپروپیل الکل به عنوان حلال شیمیایی را می توان به قیمت ارزان تر آن ، عدم اعمال قوانین دولتی و سمیت پایین نسبت به اتانول اشاره نمود.

ساختار شیمیایی ایزوپروپیل الکل

خواص ایزوپروپیل الکل به عنوان حلال شیمیایی

ایزوپروپیل الکل مایعی فرار ، بی رنگ و قابل اشتعال می باشد. بوی آن مشابه بوی مخلوطی از اتیل الکل و استن است و دارای مزه تلخ می باشد.
نقطه جوش در حالت 91% حجمی ، 80/4 درجه سانتی گراد و نقطه انجماد آن 50- می باشد.
ایزوپروپیل الکل می تواند اکسید ، استری ، اتری ، آمین دار و هالوژن دار شود یا هیدروژن گیری نماید و می توان گفت که خیلی آسان تر از الکل های نوع اول مانند پروپیل الکل نرمال یا اتانول تبدیل شود یا تغییر یابد.

کاربردهای ایزوپروپیل الکل

ایزوپروپیل الکل مصارف شیمیایی ، حلالی و پزشکی دارد. از این نوع حلال شیمیایی برای تولید مواد کشاورزی ، دارویی ، کاتالیزورهای فرآیندی و حلال ها استفاده می گردد.

میزان مصرف ایزوپروپیل الکل در آمریکا در سال 1977 میلادی

تهیه مواد شیمیایی

درصد

استن 38
پوشش ها (رنگ ها) 30
داروها و محصولات آرایشی  10
صادرات  7
سایر مواد شیمیایی مختلف 7
متفرقه 8

از جمله مصارف مهم ایزوپروپیل در صنعت به عنوان ماده اولیه برای تولید استن می باشد. همچنین برای انواع روغن ها (مواد نفتی) ، صمغ ها ، پرافین ها (وکس ها) ، رزین ها و آلکوئیدها یک حلال خوب به شمار می رود و به منظور تهیه سیمان ، آستری ها ، رنگ ها و مرکب های چاپ مصرف زیادی می شود.

این حلال به میزان قالب توجهی برای تولید محصولات آرایشی ، بهداشتی نظیر شامپوها ، عطرها ، لوسیون ها لاک های ناخن ، موبرها ، تونرهای تمیزکننده پوست به کار گرفته می شود.

تعدادی زیادی از محصولات آئروسل دارای حلال ایزوپروپیل می باشند. مانند اسپری های مو ، پمادهای سوختگی ، پولیش های کفش ، حشره کش ها ، پاک کننده های کف ، جلا دهنده ها و پارافین ها ، رنگ ها ، اسپری های ضدقارچ ، مواد ضدچروک لباس ، اسپری های شیشه شور ، اسپری های تازه کننده های هوا و غیره.

استفاده از ایزوپروپیل الکل در موارد پزشکی

از جمله کاربردهای پزشکی مهم ایزوپروپیل ، به عنوان یک ماده میکروب کش و ضدعفونی کننده برای مصارف خانگی ، بیمارستانی و صنعتی می باشد. میزان تأثیر ایزوپروپیل الکل نسبت به اتانول به عنوان ضدعفونی کننده ، دو برابر بیشتر است. از این الکل در مواد دارویی نظیر مواد بیهوش کننده موضعی و محلول های شستشو برای بخیه های جراحی و زخم بندی نیز استفاده می گردد. (ایزوپروپیل الکل اغلب در پدهای ضد عفونی استفاده می‌شود که معمولاً پنبه یا گاز است که با محلول ۶۰ تا ۷۰ درصد الکل رقیق شده در آب مرطوب می‌شود. این پدها توسط متخصصان پزشکی برای انجام وظایفی نظیر پاکسازی ابزارهای کوچک، پاک کردن سطوح و تمیز کردن پوست بیمار قبل از تزریق استفاده می‌شود.)

ایزوپروپیل الکل یا اتانول ؟ تفاوت این دو ضدعفونی کننده در چیست؟

هر دو نوع الکل خاصیت ضدعفونی کنندگی دارند اما تفاوت های ظریفی دارند که عبارتند از :

  • اتانول با از بین بردن باکتری ها ، ویروس ها و حل کردن چربی ها می تواند یک ضدعفونی کننده با کارایی بالا در محیط های آلوده محسوب شود ولی در برابر هاگ ها ، اثری از خود نشان نمی دهد. از دیگر موارد مهمی که لازم است به آن اشاره نمود ، میزان غلظت اتانول می باشد که بهتر است به صورت 70 درصد استفاده گردد چون در غلظت های بالاتر به سرعت تبخیر شده و در غلظت های پایین تر نیز اثرش کاهش می یابد. اتانول را نباید به تنهایی در فرمولاسیون صابون ها و دستمال های مرطوب به کار برد زیرا پوست را خشک و زبر می نماید. در کنار آن باید از مواد نرم کننده نظیر گلیسیرین و … نیز بهره گرفت.
  • ایزوپروپیل به الکل مالشی معروف است و با سرعت مشابه اتانول تبخیر می شود و به همان شیوه سلول های باکتریایی و ویروسی را از بین می برد و اغلب به عنوان آنتی سپتیک در بیمارستان ها استفاده می شود ، اما از آن جا که روی بافت های زنده پوست تأثیر چندانی ندارد ، برای ضد عفونی کردن پوست بهتر از اتانول است.
  • لازم به ذکر است بدانید اتانول بر روی ویروس ها موثرتر می باشد اما پروپانول می تواند تأثیر بیشتری بر روی باکتری ها داشته باشد.
نتیجه گیری 

به طور کلی می توان نتیجه گرفت که در محیط های کاملاً آلوده ، تأثیر الکل ایزوپروپیل بهتر از اتانول می باشد. شاید علت آن باشد که برای تأثیر بهتر الکل اتانول ، به دما و زمان کافی نیاز است، با توجه به لزوم داشتن سرعت عمل در بخش های حساس، بهتر است از مواد با ویژگی تأثیر سریع و بدون نیاز به شرایط خاص استفاده شود که الکل ایزوپروپیل دارای این ویژگی ها است. ترکیب الکل ها با هم نیز می تواند خاصیت اثر بخشی ماده ضد عفونی کننده را بهبود ببخشد.

یکتا پلیمر پارسا | فروش انواع حلال شیمیایی

عرضه حلال های شیمیایی با قیمت های مناسب و از بهترین برندهای موجود سطح دنیا در تخصص ماست.

یکتا پلیمر پارسا معتبرترین مرجع خرید و فروش مواد شیمیایی ، مواد پلیمری و سایر محصولات آزمایشگاهی با سال ها تجربه ، آماده خدمات رسانی به شما مشتریان بزرگوار می باشد.

کاربرد پلیمر

از دیرباز ترکیبات مختلف فلزی و سرامیکی در کاربردهای پزشکی به منظور جایگزینی ، ترمیم یا بهبود عملکرد بافت های بدن به کار می روند. با ظهور و رشد پلیمرها در چندین دهه اخیر ، متخصصان این حوزه توجه بیشتری را در به کارگیری این مواد در علوم پزشکی به کار گرفتند.
نزدیک بودن خصوصیات شیمیایی و مکانیکی تعدادی زیادی از آن ها به بافت های بدن ، تنوع فراوان و ارزان بودن آن ها موجب گردید تا بیش از سایر مواد در ساخت رگ های مصنوعی ، کاشتنی های ارتوپدی یا دندانی ، دریچه های قلبی ، کاشتنی های سینه ، عدسی ها و لنزهای چشمی ، نخ های بخیه ، تصفیه خون و دیالیز و همچنین الیاف مصنوعی حامل دارو برای رسیدن به بافت های آسیب دیده سرطانی مورد استفاد قرار گیرند. اکنون دیگر کاربرد پلیمر ها در مصارف مختلف پزشکی بسیار مشاهده می گردد.

بررسی کاربرد پلیمر های مصنوعی در مصارف پزشکی

از نظر متخصصان و دانشمندان علم پلیمر ، برای اینکه از پلیمرها بتوان به بهترین شکل در کاربردهای پزشکی بهره لازم را برد ، باید آن ها را به دو دسته زیست پایدار و زیست تخریب پذیر تقسیم بندی نمود.
این دسته بندی براساس مدت زمان عملکرد کاشتنی پلیمری درون بدن در نظر گرفته می شود.

پلیمرهای مصنوعی زیست پایدار

  • پلی اتیلن
  • پلی پروپیلن
  • پلی اکریلات
  • پلی آمید
  • پلی تترافلورواتیلن
  • پلی اورتان
  • سیلیکون
  • پلی استال

پلیمرهای مصنوعی زیست تخریب پذیر

  • پلی لاکتیک اسید
  • پلی کاپرولاکتون
  • پلی انیدرید
  • پلی دیوکسان
  • پلی گلیکولیک اسید

کاربرد پلیمر پلی اتیلن در پزشکی

پلی اتیلن از مهم ترین و پُرکاربردترین انواع پلیمرهای مصنوعی می باشد. لوازم ساخته شده از این پلیمر در خانه همه افراد پیدا می شود. کیسه های پلاستیکی ، بطری های آب ، قوطی های لوازم بهداشتی ، اسباب بازی و … نمونه های متداولی از به کارگیری این نوع پلیمر در آن ها می باشند.

ساختار کلی پلی اتیلن

در واقع می توان پلی اتیلن را پُرمصرف ترین پلاستیک در سطح دنیا دانست. خواص منحصر به فرد این پلیمر موجب گردید تا در علوم پزشکی نیز از آن بهره گرفته شود. از این رو در کاشتنی های ارتوپدی همچون مفاصل ران و زانو به کار می رود. به علاوه جایگزین مناسبی برای استخوان می باشد. (از کامپوزیت های پلی اتلینی و ترکیبات سرامیکی همچون بتاتری کلسیم فسفات یا هیدروکسی آپاتیت برای این منظور می توان بهره گرفت.)
در واقع طبق تحقیقات انجام شده ذرات پلی اتیلنی جدا شده از کاشتنی باعث افزایش حجم استخوان می گردد که این موضوع در علوم پزشکی بسیار با اهمیت می باشد.

کاربرد پلیمر

دلایل استفاده از پلی اتیلن

  • خصوصیات فیزیکی – مکانیکی عالی
  • استحکام کششی بالا
  • مقاوم در برابر سایش
  • ضریب اصطکاک کم
  • خزش پایین
  • انعطاف پذیری بالا

کاربرد پلیمر پلی پروپیلن در پزشکی

پلی پروپیلن با ساختاری مشابه با پلی اتیلن قابلیت استفاده در صنعت پزشکی را دارا می باشد.
پلی پروپیلن را می توان از خانواده پلیمرهای وینیلی دانست که به جای هیدروژن مستقر در پلی اتیلن ، گروه متیل قرار دارد. مش های پلی پروپیلنی در ترمیم دیواره شکم در بیماری فتق ، پروتزهای مفاصل انگشت و نخ های بخیه کاربرد دارد.

کاربرد پلیمر

کاربرد پلیمر پلی اکریلات در پزشکی

پلی اکریلات ها ، پلیمرهای وینیلی می باشند که امروزه به عنوان بیومتریال کاربرد فراوانی پیدا نموده اند.

ساختار اکریلات


پلی متیل متاکریلات در مواد ترمیمی دندان ، لنزهای داخل چشمی ، لنزهای تماسی سخت استفاده می گردد.

کاربرد پلیمر

از دیگر کاربرد پلیمر اکریلات ، پلی سیانواکریلات می باشد که در ترکیب چسبهای زیستی برای ترمیم اجزای کره چشم مثل قرنیه و شبکیه و همچنین از فیلم های آن به عنوان پوست مصنوعی در درمان سوختگی های شدید استفاده می نمایند.
همچنین پلی اکریلو آمید در تهیه ماهیچه های مصنوعی ، بیوسنسورها و جداسازی بیومولکول ها مانند پروتئین و DNA کاربرد دارد.

بیشتر بدانید : بیومتریال چیست؟ بیومتریال ها موادی با ریشه مصنوعی یا طبیعی هستند که برای زمان مشخصی ، جایگزین نسوج از دست رفته بدن ، بازسازی یا جایگزینی هر بافت ، تکمیل عملکرد بافتی یا ترمیم اعضای از کار افتاده ای مورد استفاده قرار می گیرند که به دلایل مختلف از جمله بیماری یا تصادف قادر به انجام وظیفه خود نباشد.

مثال هایی از کاربرد بیومتریال

اندام

مثال

استخوان

کاشتنی های (صفحات) استخوانی

قلب

دریچه قلب مصنوعی ، ضربان ساز

چشم

عدسی تماسی چشم ، عدسی داخل چشمی

گوش

گوش میانی ، بازسازی گوش خارجی

ریه

دستگاه تأمین اکسیژن

مثانه

سوند

کلیه

دستگاه دیالیز کلیه

کاربرد پلی وینیل کلراید در پزشکی

پلی وینیل کلراید یا PVC از جمله پلیمرهای ارزان و پرمصرف می باشد که خواص منحصر به فرد آن سبب شده است تا در پزشکی نیز قابل استفاده باشد. البته باید این را در نظر داشت که به اعتقاد بسیاری از افراد تماس مداوم با PVC ، خود می تواند منجر به بروز سرطان در فرد گردد. (به دلیل وجود اتم کلر آزاد)
از این رو از پلی وینیل کلراید در کاربردهای درون بدن استفاده نمی گردد. اتم های کلر آزاد باید از ساختار این پلیمر حذف گردد تا بتوان آن را در پزشکی به کار گرفت. از پلی وینیل کلراید اصلاح شده در تهیه ست های سرم استفاده فراوانی می گردد.

ساختار پلی وینیل کلراید

کاربرد پلیمر پلی وینیل الکل در پزشکی

پلی وینیل الکل یا PVA را می توان پرمصرف ترین پلیمر محلول در آب برشمرد. از این ماده در ساخت غضروف های مصنوعی ، منیسک زانو ، غضروف مفصل شانه یا دیسک بین مهره ای بهره گرفت.

کاربرد پلیمر

خواص PVA برای استفاده در صنایع پزشکی

  • عدم سمیت
  • عدم سرطان زایی
  • توانایی محافظت از سلول ها
  • قابلیت رساندن مواد غذایی به سلول ها
  • زیست سازگاری بالا
  • به راحتی قابل تولید است.

ساختار پلی وینیل الکل

ترکیب PVA با سایر مواد و کاربردشان در پزشکی به چه صورتی می باشد؟

از این پلیمر در کنار سایر مواد پلیمری و غیرپلیمری ، می توان بهره لازم را در تولید محصولات مختلف پزشکی گرفت. به طور مثال :

1- ترکیب PVA و پلی کاپرولاکتون : تأثیرات مهمی را در کاهش تجمع سلول های التهابی دارد.

2- کامپوزیت PVA و کیتوسان : در پانسمان های زخم قابل استفاده می باشد.

3- ترکیب PVA و گلیسرول : در بالا بردن خون سازگاری موثر است ، بدین صورت که چسبندگی و جذب پلاکت ها به سطح کاهش می یابد.

4- ترکیب PVA و پلی پیرولیدون : در مهندسی بافت (علمی که با هدف ایجاد جایگزین های زیستی که امکان بازیابی ، حفظ و بهبود عملکرد بافت صدمه دیده را دارد) کاربرد دارد.

5- اختلاط PVA و کلاژن : برای تولید قرنیه مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرد.

6- از ترکیب PVA و ژلاتین : برای تهیه غشاهای موردنیاز در ساخت نخ بخیه بهره گرفته می شود.

کاربرد پلیمر پلی استایرن در پزشکی

پلی استایرن از دیگر اعضای خانواده پلیمرهای وینیلی است که دارای یک زنجیر طویل هیدروکربنی مباشد که به هر اتم کربن یک گروه فنیل متصل شده است. پلی استایرن از طریق روش پلیمریزاسیون رادیکال آزاد مونومر استایرن تولید می شود.

ساختار پلی استایرن

از این پلیمر ارزان قیمت در ست های تزریق و دیالیز خون ، بست ها و کیت های تشخیصی استفاده می گردد.

کاربرد پلیمر پلی اتیلن ترفتالات در پزشکی

از دیگر پلیمرهایی که به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی ایده آل آن در صنعت پزشکی قابل استفاده است ، پلی اتیلن ترفتالات یا PET می باشد. از جمله کاربرد پلیمر PET در تولید نخ های بخیه و پیوند رگ مصنوعی می باشد.

کاربرد پلیمر

کاربرد پلیمر پلی اورتان در پزشکی

خواص مکانیکی مناسب و سازگاری بیومتریال های ساخته شده از پلی اورتان با بدن ، این نوع از پلیمرها را به یکی از مهم ترین گروه های پلیمر مصنوعی برای استفاده در پزشکی تبدیل نموده است.

ساختار کلی یورتان


مقاومت در برابر تخریب ، سایش و زیست سازگاری بالای آن باعث شده تا در ساخت وسایل قابل کاشت در بدن استفاده گردد. پلی اورتان ها کوپلیمرهای بلوکی می باشند که دسته مهمی از الاستومرهای گرمانرم را تشکیل می دهند.

ویژگی های مثبت استفاده از پلی اورتان

داشتن بار سطحی منفی ، آب گریزی و مورفولوژی مناسب همچنین خون سازگاری بالا ، موجب می شود تا از آن ها در ساخت و تولید کاشتنی های قلبی عروقی استفاده نمود. بطن چپ مصنوعی قلب ، بالون های داخل آئورتی ، دریچه های قلب مصنوعی ، پوشش های لید ضربان سازها از دیگر مواردی است که توسط پلی اورتان ها شاخته می شود. از دیگر روش های نوین در نابودسازی تومورهای سرطانی به طور مستقیم ، رهاسازی دارو توسط الیاف هوشمند پلی اورتان دقیقاً بر روی همان تومور می باشد.
پلی اورتان ها در کاشتنی های طولانی یا کوتاه مدت زیست پایدار و زیست تخریب پذیر مورد استفاده قرار می گیرند.

کاربرد پلیمر

 

یکتا پلیمر پارسا | فروش انواع مواد پلیمری

امیدواریم مطلب کاربرد پلیمر در مصارف پزشکی مفید واقع شده باشد و بهره لازم را از آن برده باشید.

خُرسندیم که مجموعه یکتا پلیمر پارسا را برای خرید مواد شیمیایی و مواد پلیمری انتخاب نموده اید!

پلیمر

علم پلیمر شناسی از چندین دهه گذشته مورد توجه دانشمندان و شیمیدانان قرار گرفت و تاکنون پیشرفت های چشمگیری در این حوزه صورت پذیرفته است. پلیمرها به دو دسته بزرگ طبیعی و مصنوعی تقسیم بندی می شوند. امروزه ردپای استفاده از پلیمرهای مصنوعی در کلیه صنایع به چشم می خورد و این مواد کاربردهای فراوانی را در تولید محصولات مختلف پیدا نموده اند.

پلیمر (polymer) چیست؟

پلیمر یا بسپار ، مولکول هایی با زنجیر طولانی هستند که توسط پیوندهای کووالانسی در طول یک زنجیر اصلی قرار می گیرند. در طول این زنجیر واحدهایی مشخص به طور مرتب تکرار می شوند. به این دسته از مولکول ها که پلیمر از اتصال آن ها به یکدیگر به وجود آمده است ، واحد تکرار شونده می گویند. خواص پلیمر توسط اتصالات جانبی زنجیر پلیمری تغییر می نماید.

پلیمر

مونومر چیست؟

مونومر ، مولکولی است که با مولکول های همسان یا غیر همسان واکنش می دهد و نتیجه این واکنش شکل گیری پلیمر می باشد. اگر تعداد مونومرهای شرکت کننده در واکنش حداقل دو مولکول باشد یا به عبارتی دیگر n کوچکتر از 1000 باشد ، به مولکول حاصله الیگومر می گویند.

در تصویر ذیل ساختار مونومر و واحدهای تکرار شونده تعدادی از پلیمرهای مصنوعی رایج را مشاهده می نمایید:

پلیمر

پلیمریزاسیون یعنی چه ؟

اگر در واکنش شیمیایی مونومرها رشد نموده و زنجیرهای خطی یا شبکه ای سه بعدی را تشکیل دهند ، به این عمل پلیمریزاسیون می گویند. به عبارتی دیگر فرآیندی که طی آن ترکیباتی با وزن مولکولی کم با هم ترکیب شوند و یک ترکیب پیچیده با وزن مولکولی بالا را تشکیل دهند ، پلیمریزاسون می نامند.

گروه های هیدروکسیل (OH) ، آمین (NH3) ، کربوکسیل (COOH) ، مکان های فعالی هستند که مولکول از این نقاط می تواند با مولکول های دیگر پیوند برقرار نماید. حداقل ظرفیت یک مولکول جهت شرکت در فرآیند پلیمریزاسون باید برابر 2 باشد.

توجه : وزن مولکولی به شرایط پلیمریزاسیون بستگی دارد. دما ، زمان و غلظت مواد تشکیل دهنده از المان های مهم در انجام عمل پلیمریزاسیون می باشد.

انواع پلیمریزاسیون

  • پلیمریزاسیون زنجیره ای
  • پلیمریزاسیون مرحله ای

پلیمریزاسیون زنجیره ای

در این روش مولکول های مونومر به سرعت در طول واکنش زنجیره ای به هم اضافه می شوند. این واکنش محصول فرعی ندارد و محصول اصلی همان ترکیبات عناصر مونومر را دارد.
ترکیباتی شامل باند دوگانه فعال می توانند در واکنش پلیمریزاسیون زنجیره ای شرکت نمایند. این ترکیبات شامل آلیل ، اولفین و وینیل می باشد. از آنجایی که بیشتر این مونومر ها در گروه وینیل قرار گرفته اند به پلیمریزاسیون زنجیره ای  ، پلیمریزاسیون وینیلی نیز گفته می شود.

پلیمریزاسیون مرحله ای

در این حالت واکنش به صورت یک مرحله ای اتفاق می افتد و روند تشکیل پلیمر بسیار آهسته است و به گونه ای است که پلیمر در طول فرآیندی به وسیله واکنش بین گروه های عاملی مونومرها ساخته می شود.

تقسیم بندی پلیمرها از لحاظ اتم های تشکیل دهنده

  • هموپلیمر
  • کوپلیمر

در صورتی که پلیمر شامل یک نوع مونومر باشد ، آن را هموپلیمر می ناممند و اگر پلیمر دارای دو یا چند مونومر مختلف باشد ، کوپلیمر نامیده خواهد شد.

تقسیم بندی پلیمرها از نظر آرایش ساختاری

  • خطی
  • شاخه ای
  • شبکه ای

پلیمرهای خطی

مادامی که ظرفیت مولکول ها برای تشکیل پیوند 2 باشد ، پلیمر ایجاد شده به صورت خطی خواهد شد.

پلیمر

پلیمرهای شاخه ای

مولوکول هایی یا ظرفیت بیش از 2 قادرند تا ترکیب با مولکول های با ظرفیت 2 ، پلیمرهای شاخه ای را ایجاد نمایند.

پلیمر

پلیمرهای شبکه ای

هنگامی که مولکول های با ظرفیت بیش از 2 با یکدیگر ترکیب شوند (به صورت شیمیایی) و یا توسط گروه های جانبی با زنجیرهای دیگر واکنش دهند ، یک شبکه سه بعدی مستحکم را تشکیل می دهند که اهمیت زیادی را در شاخه علوم پزشکی دارا می باشد.

پلیمر

انواع پلیمر

  • ترموپلاست ها
  • ترموست ها

پلیمرهای ترموپلاست یا گرما نرم همانطور که از نام آن ها پیداست ، به پلیمرهای خطی می گویند که در دمای محیط جامد هستند ولی بر اثر حرارت ذوب شده و تغییر شکل می دهند و پس از سرد شدن دوباره به حالت جامد در می آیند. پلی اتیلن ، پلی استایرن ، پلی متیل متاکریلات در این گروه قرار می گیرند.

پلیمرهای ترموست یا گرما سخت ، رزین های مایع هستند که در اثر انجام عمیلات پخت شکل می گیرند. شبکه های سه بعدی حاصل شده در این پلیمر از زنجیر های مولکولی که توسط پیوندهای عرضی به هم متصل شده اند ، به وجود می آیند. برخی از رزین های اپوکسی و رزین پلی استر ها در این زمره قرار می گیرند.

ایزومری در پلیمر به چه مفهومی است؟

به ترکیباتی که از نظر فرمول شیمیایی یکسان هستند ولی از لحاظ شکل و ساختار متفاوت می باشند ، ایزومر گفته می شود. ایزومرها خود به دو دسته ایزومر فضایی و هندسی دسته بندی می شوند.

مزایای استفاده از پلیمر ها در صنعت

  • خواص فیزیکی و شیمیایی متنوع
  • قیمت نسبتاً پایین
  • چگالی کم
  • تولید آسان

درباره یکتا پلیمر پارسا بیشتر بدانید!

امیدواریم که از مطالعه این مقاله بهره لازم را برده باشید. یکتا پلیمر پارسا مفتخر به عرضه مواد شیمیایی و مواد پلیمری و انواع مختلف رزین ها از مطرح ترین برندهای داخلی و خارجی با قیمت های مناسب می باشد. کارشناسان ارشد این مجموعه با اطلاعات به روز و آشنایی با جدیدترین متدهای کاربردی در این حوزه آماده خدمات رسانی و پاسخگویی به سوالات شما مشتریان گرامی می باشند.

ماده شیمیایی

تعریف ماده شیمیایی

ماده شیمیایی به ماده ای گفته می شود که خصوصیات و ویژگی های معین و ثابتی دارد و دارای ترکیب شیمیایی منحصر به فردی می باشد. برای تشخیص این ترکیبات باید عناصر تشکیل دهنده آن توسط انجام یک یا چند آزمایش ، تجزیه و درصدشان تعیین گردد.
عناصر شیمیایی با انجام واکنش با یکدیگر ترکیب شده و تعداد بی شماری ماده شیمیایی به وجود می آورند. تعداد بسیار زیادی تاکنون کشف و در صنایع مختلف استفاده می شوند ولی نمی توان به طور قطعیت گفت که مواد شیمیایی شناخته نشده اندک می باشند ، زیرا در این عرصه با واکنش های مختلف می توان به میزان نامحدود ماده شیمیایی آزمایشگاهی جدید تولید نمود.

ماده شیمیایی

شناسایی یک ماده شیمیایی چگونه میسر است؟

خواص فیزیکی و خواص شیمیایی ، المان هایی برای شناسایی یک ماده شیمیایی می باشد.

خواص شیمیایی 

ویژگی هایی که براساس آن یک ماده شیمیایی تغییر می کند و نسبت به اجزای تشکیل دهنده اش به شکل های دیگری تبدیل می شود ، را خواص شیمیایی می گویند.

خواص فیزیکی

خصوصیات متعلق به ظاهر یک ماده را خواص فیزیکی می نامند و از روی آن می توان به ویژگی های ماده پی برد. به طور مثال با تغییرات حالت یک ماده نظیر ذوب ، انجماد ، تبخیر ، تصعید ، میعان ، چگالش ، ذرات تشکیل دهنده آن دستخوش تغییر نمی شوند و تنها حالت ماده عوض می گردد.

انواع مواد شیمیایی

مواد شیمیایی را می توان به دو دسته مواد معدنی و مواد آلی تقسیم نمود:

  • مواد آلی : در سالیان دور ، ماده آلی را به موادی اطلاق می نمودند که توسط بدن موجودات زنده ساخته می شود ولی پس از پیشرفت تکنولوژی مشخص شد که مواد آلی را می توان در آزمایشگاه نیز ساخت. ساختار اصلی این مواد کربن است و در صنایع مختلف کاربردهای فراوانی دارند.
  • مواد معدنی : اگر شیمی آلی را همان شیمی ترکیبات کربن بنامیم ، شیمی معدنی شامل عناصری می شود که در لیست تناوبی مواد آلی قرار ندارند و سایر مواد را شامل می شوند. مانند الماس و گرافیت

لیست مواد شیمیایی صنعتی و آزمایشگاهی

مواد شیمیایی صنعتی و آزمایشگاهی طیف وسیعی دارند ، نام تجاری ، فرمول مولکولی و اسامی متعدد یک ماده شیمیایی موجب می شود تا مشتریان گرامی به هنگام خرید مواد شیمیایی ، دچار سردرگمی شوند.

در علم شیمی اکثر مواد شیمیایی دارای چندین نام مترادف می باشند که دانستن این اسامی باعث افزایش بهره وری در ساخت فرمول های شیمیایی و اطلاعات عمومی می گردد.
یکتا پلیمر پارسا با جمع آوری این اسامی سعی بر آگاهی دادن به شما مشتریان عزیز و گرامی دارد تا با شناخت کامل مشخصات عمومی محصول موردنظر ، آن را خریداری نمایید.
امیدواریم بهره لازم را از لیست تهیه شده برده و به آسانی بتوانید به اسامی دیگر هر ماده شیمیایی دسترسی پیدا نمایید.

 

ردیف نام تجاری و معمول فرمول مولکولی نام های شیمیایی دیگر
1 استون C3H6O پروپانون ، دی متیل کتون
2 متیل اتیل کتون C4H8O MEK ، بوتانون
3 متیل ایزوبوتیل کتون C6H12O MIBK ، متیل پنتانون‌
4 ایزوپروپیل الکل C3H8O1 2-پروپانول ، ایزو پروپانول
5 بوتانول C4H9OH نرمال بوتیل الکل
6 ایزوبوتیل الکل C4H10O ایزو بوتانول ، ایزو پروپیل کاربینول
7 تولوئن C7H8 متیل بنزن ، فنیل متان
8 اورتو زایلن C8H10 دی متیل بنزن
9 منومر استایرن C8H8 وینیل بنزن ، سینامین ، فنیل اتیل
10 اتیلن گلیکول 2(CH2OH) اتان دیول ، مونو اتیلن گلیکول
11 دی اتیلن گلیکول C4H10O3 دی هیدروکسی دی اتیل اتر
12 تری اتیلن گلیکول C6H14O4 اتیلن دی اکسی دی اتانول
13 مونو‌ اتانول آمین C2H7NO آمینو اتانول ، هیدروکسی اتانول آمین
14 2-اتیل هگزانول C8H18O 2-اتیل الکل
15 گلیسرول C3H8O3 گلیسرین ، 3-2-1 پروپان تری ال
16 اپی کلرو هیدرین C3H5ClO 1-کلرو ۲-۳اپوکسی پروپان ، ECH
17 آلیل الکل C3H6O ۲-پروپن
18 دی فینیلول پروپان C15H16O2 ۲-۲بیس پارا هیدروکسی فنیل پروپان ، بیس فنول A
19 پیوالیک اسید C5H10O2 تری متیل استیک اسید ، دی متیل پروپانوئیک اسید
20 متانول CH3OH الکل چوب ، کاربینول ، متیل الکل ، الکل متیلیک
21 اتانول C2H5OH اتیل الکل
22 آمیل نیتریت C5H11NO2 ایزو آمیل سالیسیلات ، ایزوآمیل نیتریت ، نیترامیل
23 آمونیوم دی کرومات (NH4)2Cr2O7 امونیوم بی کرومات
24 آمونیوم کلرید NH4Cl نشادر
25 آمونیوم آلومینیوم سولفات Al2(SO4)3 آلومینیوم سولفات ، ، کیک آلوم
26 پلی وینیل الکل (C2H4O)n PVA ، PVAL ، پلی اتانول
27 پلی وینیل پیرولیدون (C6H9NO)n PVP ، پلی ویدون
28 زاج آمونیاک ammonium aluminum sulfate زاج آمونیوم
29 تیزاب سلطانی HNO3+3 HCl aqua regia ، ترکیب اسیدکلریدیک و اسیدنیتریک
30 آلومینیوم سدیم سولفات NaAl(SO4)2·12H2O زاج متخلخل ، زاج سدیم
31 استیل سالیسیلیک اسید C9H8O4 آسپیرین
32 کربنات کلسیم CaCO3 گِل سفید، سنگ آهک
33 آمونیاک NH3 هیدروژن نیترید ، نیتروسیل ، تری هیدروژن نیترید
34 هیپوکلریت سدیم NaOCl آب ژاول ، وایتکس
35 هیدروژن پراکسید H2O2 آب اکسیژنه
36 سولفات باریوم BaSO4 باریت یا بلانک فاکس
37 سیلیکات منیزیم Mg2SiO4 تالک
38 سیلیکات آلومینیوم Al2SiO5
39 سولفوریک اسید H2SO4 جوهر گوگرد ، سولفات هیدروژن
40 نیتریک اسید HNO3 جوهر شوره
41 استیک اسید CH3COOH جوهر سرکه ، جوهر انگور ، اتانوئیک اسید
42 کلریدریک اسید HCl جوهر نمک
43 فرمیک اسید HCOOH جوهر مورچه  ، متانوئیک اسید
44 بوریک اسید H3BO3 اورتو بوریک اسید ، بوراسیک اسید
45 اگزالیک اسید C2H2O4 اسید شیرین
46 اسکوربیک اسید C6H8O6 ویتامین C
47 کلسیم اکسید CaO آهک زنده
48 کلسیم هیدروکسید Ca(OH)2 آب آهک، شیر آهک ، آهک شکفته
49 منیزیم هیدروکسید Mg(OH)2 شیر منیزی
50 پرمنگنات پتاسیم KMnO4 پرمنگنات
51 اوره CO(NH2)2 کاربامید
52 متیلن کلراید CH2Cl2 دی کلرو متان ، متیلن دی کلراید
53 منیزیم نیترات Mg(NO3)2 نیترات منیزیم
54 پتاسیم آلوم KAl(SO4)2 زاج سفید ، تاواس
55 آزبست پنبه نسوز ، پشم شیشه ، پنبه کوهی
56 سدیم بی کربنات NaHCO3 جوش شیرین
57 مس (II) سولفات CuSO4 کات کبود
58 آهن (II) سولفات ، فروس سولفات FeSO4 زاج سبز
59 کبالت (II) سولفات CoSO4 زاج سرخ
60 جیوه Hg مرکوری
61 پتاسیم کربنات K2CO3 نمک تارتار ، خاکستر مروارید ، کربنات پتاس
62 کربن دی اکسید CO2 گاز کربنیک
63 پتاسیم هیدروکسید KOH پتاس سوز آور
64 سدیم هیدروکسید NaOH سود سوزآور ، سود پرک
65 آلومینا (آلومینیوم اکسید ناخالص) Al2O3 پودر سنباده
66 آمونیوم کلرید NH4Cl نشادر
67 فرمالدهید CH2O متانال ، متیلن اکسید ، متیل آلدهید
68 روغن سیلیکون (Si(CH3)2O)n
69 کلروفرم CHCl3
70 هیدروکسید کبالت (II) Co(OH)2 cobaltous hydrate
71 هیپو فسفرو اسید H3PO2 فسفینیک اسید
72 گلوتار آلدئید C5H8O2